ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν ήμουν 12 μέχρι τα 15 με εκφοβιζε μια κοπέλα που ήταν στη τάξη μου. Ευτυχώς σταμάτησε στην Α και Β λυκειου αλλά άρχισε στην Γ που ήρθε πάλι στο τμήμα μου και μέχρι τώρα οταν με βλέπει στο δρόμο με κοροϊδεύει. Ήταν πολύ δημοφιλής και είχε στρέψει όλο το σχολείο εναντίον μου. Με χτυπούσε αρκετές φορές. Ζούμε σε μια μικρή πόλη και όλοι είχαν ακούσει τις φήμες που είχε βγάλει για εμενα. Το είπα σε καθηγητές και γονείς και δεν βελτιώθηκε τίποτα, επίσης τότε δεν υπήρχε η λέξη μπουλινγκ και δεν υπήρχε καν ενημέρωση. Δεν άλλαξα ποτέ σχολείο και έκατσα εκεί στην κόλαση. Δεν έδωσα πανελληνιες και πήγα σε ιεκ, δεν είχα κάποιο στόχο απλώς κοίταζα σε ειδικότητες που μου αρέσαν.. Πηγα στην 1η επιλογή, τα παιδιά με απομόνωσαν και ενώ ήμασταν ούτε 15 άτομα, ήμουν η μόνη που καθόταν μόνη και δεν είχε φίλες, όλοι κόλλησαν σε κάποιον αμέσως. Το κακό είναι πως 2 κοπέλες με σροχοποιησαν σε φάση που γελούσαν πολύ δυνατά όταν με έβλεπαν και η μία με έβγαζε φωτογραφιες. Δεν ήταν φίλες μεταξύ τους και ηταν σε άλλο τμήμα ή μια από αυτές. Προσπάθησα να κάνω παρέες αλλά δν έκατσε, έκανα μια πολύ καλή φίλη πιο μετά όμως. Εν τέλει δεν μου άρεσε αυτή η ειδικότητα λόγω της μηδαμινής προοπτικής που έχει και έχει κάποια μαθήματα που δεν με τράβαγαν. Άλλαξα και πήγα σε κάτι άλλο που είναι παρόμοιο και πάλι δεν μου άρεσε προσωπικά. Εκεί βρήκα παρέες, υπήρχαν πιο πολλά άτομα και ηταν πολύ καλύτερα από την πρώτη σχολή, με εξαίρεση κάποια άτομα που έκαναν κλικες και πείραζαν τους άλλους. Εν τέλει έφυγα, πήγα στην 3η ειδικότητα και μου έκανε, την τελείωσα. Όμως κάθε φορά που έφευγα από τις άλλες, ένιωθα μια απελευθέρωση. Ήμουν τοσο μαζεμένη όταν ήξερα ότι με αυτά τα άτομα θα περάσω 2 χρονια μαζι, ενώ οταν έφευγα ένιωθα αποδέσμευση από το τι πιστεύουν για εμενα, πως με βλέπουν και μου συμπεριφερονται. Ήταν σαν άγνωστοι πλέον που είχαν μηδανικη επηρροη πάνω μου. Έκανα μπλοκ μερικά άτομα και πριν φύγω είχα πιο ζωηρή και αμυντική στάση, του τύπου αν με βρίσουν τους βρίζω και δεν με νοιάζει. Πριν μπω στις σχολές έκανα τρελές σκέψεις για το πως να συστηθώ, πως να έχω "αποδεκτά" προφίλ στα σοσιαλ. Έπαιρνα μάθηματα από το τι έκανα λάθος τις άλλες φορές και τα εφάρμοζα. Φοβάμαι για αυτό που νιώθω, μα τρέμω στο μπουλινγκ και στην ιδέα ότι θα ξαναγίνει. Νιώθω ότι με περιμένουν στη γωνία άτομα σαν εκείνα. Δεν θέλω να νιώθω πισεμενη όταν μπαίνω σε μια τάξη, σε μια δουλειά.