ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
14.3.2019 | 14:10

''Άνθρωποι''

Κλαίγοντας διακριτικά στο δρόμο και περνώντας συνοφρυωμένος κάτω από κάποιο μπαλκόνι στη γειτονιά, διαδρομή που κάνω καθημερινά για να πάω στη στάση του λεωφορείου, ακούστηκε: Δεν είναι καλά αυτός, κάτι θα παίρνει ή μεθυσμένος είναι, κοίτα το πρόσωπό του.Τη θλίψη ενός προσώπου οι ''νοικοκυραίοι'' τη μεταφράζουν μεθύσι, πιώμα ή ό,τι τους πει το άθλιο μυαλό τους.Επίσης όλοι μπορούν να σχολιάσουν αλλά κανείς δε θα πάει να πλησιάσει ή έστω να φωνάξει αν χρειάζεται κάτι, αν νιώθει καλά, αν θέλει κάτι κάποιος που είναι δυστυχισμένος.Προτιμούν να σχολιάσουν από τα μπαλκόνια τους ή απ' οπουδήποτε ακόμα και δυνατά για να ακουστούν με ύφος χιλίων καρδιναλίων και βεβαιότητα και σιγουριά ότι δήθεν ξέρουν τι σου συμβαίνει.Ευτυχώς που κάθε μέρα γνωρίζω όλο και λιγότερους ανθρώπους.Βλέπω ότι δεν αξίζει. Οι περισσότεροι τα ''ξέρουν όλα'' για σένα πριν σε γνωρίσουν καν, πριν σου μιλήσουν, ακόμα κι αν δε σου μιλήσουν ποτέ.Πάντα θα ''ξέρουν'' παραπάνω πράγματα για σένα ακόμα κι από σένα τον ίδιο.Είμαι τόσο ευτυχισμένος που απέχω από τους ανθρώπους.Ας με σχολιάζουν, ας λένε ό,τι βλακεία τους κατέβει στο κεφάλι.Το ότι απέχω είναι το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσα να κάνω στον εαυτό μου.Μακάρι η ζωή μου να ήταν έτσι δομημένη που να μπορούσα ακόμα και να απομακρυνθώ για πάντα, να παρατήσω σπίτι, δουλειά και να ζήσω σε ένα απομακρυσμένο δάσος ή βουνό.
4
 
 
 
 
σχόλια
Κοίτα να δεις πώς κρίνουν απ την εικόνα κάποιοι. Περνάω μια πολύ δύσκολη κατάσταση και εγώ και ήμουν ένα τσακ πριν κλάψω στον δρόμο. Με βλέπει ένας περαστικός και μου λέει "εύχομαι οι μόνες σκέψεις που θα κάνεις από δω και πέρα, να είναι ευχάριστες".Απ τη μια ένοιωσα τοσο περίεργα αλλά και όμορφα. Απ την άλλη όμως σκέφτομαι οτι αν δεν ήμουν μικρή και κοπέλα, ίσως να με αντιμετώπιζαν με τον τρόπο που περιγράφεις.
Μακάρι να καταφέρεις να ξεπεράσεις αυτά που σε βασανιζουν. Όσο για αυτούς που σχολιάζουν, πάντα θα υπάρχουν. Δεν είναι λύση η απομόνωση στο βουνό, αλλά το να έχεις άτομα δίπλα σου που σε αγαπάνε. Μην δίνεις σημασία στις κακίες χωρίς νόημα.
Scroll to top icon