ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τις προαλλες ειχα κανει αιτηση για μια δουλεια ως καθηγητρια αγγλικων σε ενα παιδακι δημοτικου. Ειχα παει απο το σπιτι τους, συζητησαμε με τους γονεις και φανηκε οτι τους αρεσα, οποτε μου ειπαν να παω την επομενη βδομαδα (συγκεκριμενα Τεταρτη) για να δουν πως θα τα παω με το παιδι τους στο μαθημα. Εγω ημουν ενθουσιασμενη, γιατι μου φανηκαν σοβαροι ανθρωποι (εχω πεσει στο παρελθον σε γονεις τρελοκομεια) και θεωρησα οτι θα συνεργαστουμε καλα. Συμφωνησα να παω οταν μου ειπαν, ομως 1 μερα πριν παω (Τριτη) με επιασε ενας τρομερος πονος στην κοιλια κ πηγα νοσοκομειο. Τελοσπαντων, τους ενημερωσα οτι δυστυχως δεν θα μπορεσω να ερθω εκεινη τη μερα (ζητησα συγγνωμη και εξηγησα το λογο - θεωρω οτι αντικειμενικα δεν ειναι ενας ασημαντος λογος) και προτεινα να κανονισουμε σε 2-3 μερες αν ολα πανε καλα. Η μαμα του μου ειπε οτι εννοειται πως δεν υπαρχει προβλημα και μου ευχηθηκε να πανε ολα καλα. Ευτυχως δεν ηταν κατι ο πονος, οποτε την επομενη μερα (Πεμπτη) πηρα τηλεφωνο τη μητερα του παιδιου να κανονισουμε ποτε να παω. Δεν απαντησε. Λεω οκ. Θα με παρει πισω οταν το δει (ειχε αποθηκευμενο το τηλεφωνο μου). Περασαν 2 μερες και δεν πηρε. Πηρα και τον μπαμπα του παιδιου και δεν απαντησε ουτε αυτος, ουτε ξαναπηρε ποτε πισω (ειχε και εκεινος τον αριθμο μου - τον ειχε αποθηκευσει στο κινητο του μπροστα μου). Εστειλα και μηνυμα στη μαμα ποτε θελει να κανονισουμε να παω για μαθημα. Δεν απαντησε ποτε.Ειλικρινα δεν θεωρω οτι εκανα καπου λαθος. Οι φιλοι μου που τους το ειπα μου ειπαν οτι μπορει να βρηκαν αλλη κοπελα. Μα εγω ηταν να παω Τεταρτη και τους ενημερωσα οτι δεν μπορω να παω την Τριτη το πρωι. Ποτε προλαβαν μεσα σε 1 μερα να βρουν αλλη κοπελα, να την γνωρισουν και να τους αρεσει? Ειδικα καθημερινες, που δουλευουν και οι 2 γονεις, πως βρηκαν χρονο να τα κανουν ολα αυτα? Στο κατω κατω, ακομα και αυτο να συνεβη, γιατι δεν μου στελνουν ενα μηνυμα "ξερεις, δυστυχως δεν θα συνεργαστουμε". Να ξερω και γω. Πριν συμβει αυτο φαινονταν πολυ ενθουσιασμενοι μαζι μου και το παιδι φανηκε οτι με συμπαθησε και εγω το ιδιο. Δεν πιστευω οτι το παιδι ειπε κατι, πχ "δεν μ αρεσει αυτη". Στην τελικη αν δεν του αρεσα για καποιο λογο, θα το ελεγε εξαρχης στους γονεις και αυτοι λογικα θα ακυρωναν το μαθημα που ειχαμε κανονισει. Γενικα το κλιμα ηταν καλο και απορω γιατι εχουν τωρα αυτη τη συμπεριφορα? Δεν θελω να ξαναπαρω, αν θελουν, να παρουν εκεινοι, εγω εκανα την προσπαθεια μου. Ηταν τοσο σημαντικο το αν θα ξεκινουσε το παιδι μαθημα Τεταρτη ή Παρασκευη? Ειλικρινα δεν καταλαβαινω τη συμπεριφορα τους. Αναρωτιεμαι πως γινεται σε καποιον να αρεσεις και να θελει να συνεργαστειτε και ξαφνικα να αλλαζει γνωμη και να μην μπαινει καν στη διαδικασια να σου το πει? Δεν με νοιαζει τοσο οτι εχασα μια δουλεια, αλλα το οτι μερικοι ανθρωποι σε χρησιμοποιουν οσο σε χρειαζονται και με το που βρουν κατι καλυτερο, δεν στο λενε ποτε και σε αφηνουν να περιμενεις ματαια ενα τηλεφωνημα. Νιωθω οπως οταν εχεις βρει γκομενο κ νομιζεις οτι ολα πανε τελεια μεταξυ σας κ μια ωραια πρωια του στελνεις μηνυμα κ δεν απανταει ποτε, σε κανει κ block και μενεις εσυ να σκεφτεσαι ΓΙΑΤΙ. Σκοτωνει μερικες φορες αυτο το γιατι. Δηλαδη καλυτερα να ξερεις εξαρχης το τι συνεβη, οσο και αν αυτο μπορει να σε στενοχωρησει, παρα να εχεις αγνοια.