ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
8.10.2017 | 23:06

"Άντρας"...

Είμαι 22 και σπουδάζω βιολογία. Φέτος τελειώνω. Θέλω να ασχοληθώ με τη μελέτη των διεμφυλικών ατόμων και τη βιολογική βάση αυτής της ιδιαιτερότητας. Όταν το ανέφερα σε μία καθηγήτρια πριν λίγο καιρό, με κοίταξε με μισό μάτι και με ρώτησε γιατί θέλω να αφιερώσω την καριέρα μου σε έναν τέτοιο κλάδο. Η απάντησή μου ήταν ότι απλά παρουσιάζει μεγάλο ερευνητικό ενδιαφέρον και πως σε παγκόσμιο επίπεδο υπάρχουν σχετικά λίγες έρευνες πάνω στον συγκεκριμένο κλάδο από βιολόγους και νευροεπιστήμονες γενικότερα.Η αλήθεια όμως είναι πως γίνεται για καθαρά προσωπικούς λόγους. Είμαι τρανς, νιώθω γυναίκα, αλλά δυστυχώς ο φαινότυπος μου δεν συνάδει με αυτό. Θέλω να αλλάξω, αλλά αυτό θα αποτελούσε σημαντικό πλήγμα για τη συντηρητική οικογένειά μου. Τους αγαπάω και ξέρω πως αυτή η απόφαση θα τους πικράνει. Αδυνατώ να αναπτύξω υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις, δεν έχω φίλους γιατί σε όσους ανοίχτηκα με απομάκρυναν και ποτέ μου δεν σύναψα ερωτική σχέση ούτε με άντρα, ούτε με γυναίκα, καθώς συχαίνομαι την ανατομία του σώματός μου. Όλη μέρα σπίτι, διαβάζοντας σχετική βιβλιογραφία ( πραγματική ελάχιστη), βλέποντας ντοκιμαντέρ για την διεμφυλικότητα και θέτοντας ερωτήσεις του τύπου "γιατί;". Το μόνο που με κρατάει είναι το γεγονός ότι δυνητικά θα ασχοληθώ με αυτό το κομμάτι ( ή τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω) μέσα από κλάδους όπως η συμπεριφορική βιολογία, η γενετική φύλου και η συμπεριφορική νευρο-ενδοκρινολογία. Όλα αυτά στο εξωτερικό σαφώς, γι'αυτό και προσπαθώ να είμαι άριστος ως φοιτητής. (Γράφω ως "αρσενικό" για μη μπερδεύω τους αναγνώστες). Ουσιαστικά δεν έχω ζωή. Ζω γι'αυτό. Αν είχα τον φαινότυπο γυναίκας ( γιατί την ψυχολογία την έχω) θα ήταν όλα τόσο διαφορετικά. Αυτό το γαμημένο Υ χρωμόσωμα... Θέλω όμως να βλέπω τη θετική πλευρά και να πιστεύω ότι μία μέρα ίσως ζήσω και εγώ ως γυναίκα. Έστω και αν αυτό είναι το τελευταίο λεπτό της ζωής μου.
5
 
 
 
 
σχόλια
Φίλε μου ή φίλη μου,εγώ θα σε παραπέμψω να δεις την ταινία του Αλμοδοβαρ"όλα για τη μητέρα μου" και να εστιάσεις στην τελευταία σκηνή. Στο μονόλογο της Agrado. Νομίζω ότι η τελευταία φράση της" όσο πιο κοντά φτάνεις στα όνειρά σου, τόσο πιο γνήσιος άνθρωπος γίνεσαι", είναι η απάντηση που θα ήθελα να σου δώσω. Καλή τύχη όπως κιαν αποφασίσεις να πορευτείς.
Ασχολησου με αυτό το θέμα κ ξεκινά να μιλάς με τρανς άτομα ειδικά στο φβ υπάρχουν πολλές ομάδες που θα μπορούσαν να σε βοηθήσουν ψυχολογικά κ να σου απαντήσουν σε κάθε απορία . Η οικογένεια είναι αυτοί που μας αγαπούν και θέλουν να μας βλέπουν ευτυχισμενοτς. Ας είναι πλήγμα για αυτούς αλλά θα είναι η ευτυχία για σένα ,δικαιούται να είσαι ευτυχισμένος γτ η ζωή είναι μικρή να την χαραμιζουμε με δυστυχία
Αν αισθάνεσαι γυναίκα και είσαι εγκλωβισμένη σε ένα σώμα άντρα, τότε όσο και να ασχοληθείς με ψυχολογίες και βιολογίες δε θα σε βοηθήσει. Αν είσαι όντως τρανς κι οχι τρολ, κάνε αλλαγή φύλου.
Scroll to top icon