8.10.2017 | 23:19
Πόσο απίθανο
είναι,έστω να νοιαστείς ένα βράδυ για μένα και να μου γράψεις δυό λέξεις;Διάολε,ζήσαμε τόσα μαζί,σου φέρθηκα με τον καλύτερο τρόπο,σου'δωσα ό,τι είχα και δεν είχα κι έφυγες δίχως να νιώσεις ποτέ την ανάγκη να μου πεις τουλάχιστον πως νιώθεις τώρα.Πετάς στα σκουπίδια,τόσες προσπάθειές μου κι ύστερα...Άστο,Δεν έχει νόημα.Άλλωστε,όπως μου είπες(ας γελάσω),δεν μπαίνεις ούτε εδώ μέσα,οπότε ο τρελός του χωριού είμαι εγώ,που ...Θα είχε πλάκα,αν δεν ήταν τόσο σοβαρό για μένα..Ίσως να είχες δίκιο στην τηλεφωνική μας επικοινωνία...ίσωςνα είναι πολύς ο καιρός που σ'αγαπάω...