22.4.2014 | 16:17
απαντηση
Τωρα μαραίνομαι σε γκρι αποχρώσεις και συννεφιασμένους καιρούς. Ο ήλιος δεν έρχεται σε τέτοια εχθρικά εδάφη. Τωρα που ξερω πως δεν θα ρθεις, τα χερια μου αδειανα και αχρηστα. Που ήθελαν εσενα να κρατησουν και με όλο το ιαμα του κοσμου τις πληγές να σου κλεισουν.Απ τα ματια μου και απ το στόμα μου σταζει το μελι και περιμένει τα χείλη σου. Τωρα που η αγαπη μου είναι αγνη.Και ποιοι ειναι όλοι αυτοί που περνούν από πανω μου και με ποδοπατούν και με πληγώνουν; δεν τους καιγεται καρφιΕμενα δε με πειραζει που ποναω, φτανει που εισαι καλαΕμαθα πια, τα ζεστα τα δακρυα πανε μαζι με τα καυτα φιλια. Τα υπολοιπα παγωνουν.Κι όταν θα εχει περάσει ο καιρος και δεν θα εχεις ερθει, θα βαρεθω εδω να περιμένω αλλη μια μερα γκρι. Τοτε θα ψαξω και θα βρω τα πιο προσφορα εδαφη. Να φτιαξω μεσα τους λιβαδια πρασινα και κιτρινα και μωβ. Να καλέσω τον ήλιο και νάρθει. Να φυσηξει ο ανεμος να σκορπισει ευωδία απ τα κλωναρια, να ζαλιστω.Να πεσω κι εγω απ το κενο. Να λυτρωθω