ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
3.4.2017 | 23:04

Απάτησα το κορίτσι μου, που έχουμε σχέση εξ αποστασεως.

Είχα γίνει τύφλα και ο μαλάκας πήγα με εκεινη από την σχολή που μου την επεφτε εδώ και ένα μήνα για την οποία εν τω μεταξύ δεν νιώθω τίποτα. Ξέρω ότι δεν με δικαιολογει τίποτα και είμαι λιωμα. Το είπα στην κοπελα μου και αυτά που μου είπε με έκαναν ενα με το πάτωμα ,εκλαιγε ασταμάτητα και μου είπε χωρις να με βρισει , χωρίς να μου φωνάξει αυτό ’’ Θεωρείς ότι μου αξίζει να είμαι χαρούμενη?'' της απαντησα ότι εννοειται. Μετά με ρώτησε ’’Θα εκανες τα πάντα για να με δεις χαρούμενη’’. Της είπα πάλι ναι. Και συνέχισε ’’Τότε ασε με μόνη μου. Μαζί σου δεν θα είμαι ποτέ πια χαρούμενη. Είσαι ανικανος να με κάνεις χαρουμενη , είσαι λίγος για αυτό και το απέδειξες με τον πιο τρανταχτό τρόπο. Θα μου βρω κατι καλύτερο ’’. Μετά με ρώτησε αν την θεωρώ όμορφη ,της ειπα ότι για εμενα ειναι η πιο ομορφη κοπέλα και συνεχισε ’’ Πλέον σου λεω δεν προκειται να το πιστεψω, θα νιώθω πάντα δίπλα σου, λίγη, πως δεν σου φτάνω, θα με συγκρινω με οποια περνάει διπλά σου, θα αγχωνομαι και θα νιώθω τόση ανασφαλεια που ότι και αν κανεις εγώ μια φορά καλά δεν θα είμαι γιατι με ταπεινωσες.’’ Το θεμα είναι ότι για εμενα όντως είναι το πιο ομορφο και γλυκό πλάσμα στον κόσμο και ότι όντως θα εδινα τα παντα για να ειναι χαρουμενη και διπλα μου. Και όντως αισθανομαι ζωον και ανικανος να της δωσω όσα χρειάζεται μετα απο τον τρόπο που φερθηκα. Με κανει να ντρεπομαι. Εννοείται ότι αν με συγχωρουσε δεν θα ξαναεκανα τίποτα τετοιο και θα την φροντιζα όσο πιο πολυ μπορώ. Ηταν η μονη που ερωτευτηκα και αν την χασω που αυτο μου αξίζει στην τελικη δεν ξερω τι θα κανω.
20
 
 
 
 
σχόλια
Κατά πάσα πιθανότητα, ακόμη και αν τα ξαναβρείτε, θα μαρτυρήσεις. Όλα αυτά που σου είπε, ισχύουν. Θα έχει πρόβλημα να βγαίνεις με τους φίλους σου, αν θα αργήσεις μισή ώρα να την πάρεις τηλέφωνο, αν το βλέμμα σου πάει σε μια κοπέλα όταν είστε για καφέ. Εσύ από την άλλη, θα νιώθεις ενοχές και θα προσπαθείς να μην της χαλάς χατίρι σε τίποτα, ακόμα και αν έχει παράλογες απαιτήσεις. Οπότε θα καταπιέζεις τον εαυτό σου και θα νιώθεις συνεχώς άσχημα.Και όλα αυτά είναι επειδή χάθηκε η εμπιστοσύνη. Ίσως το βασικότερο σε μια σχέση, μαζί με τον σεβασμό. Δεν μπορώ να την κρίνω αν θα σε συγχωρέσει ή όχι, αυτό είναι θέμα προσωπικό. Ούτε θα κρίνω εσένα για το κέρατο, κυρίως λόγω της ελικρίνειάς σου. Θα σε ρωτήσω όμως (κάτι που φαντάζομαι ότι σε ρώτησε και η ίδια), γιατί το έκανες; Μην πεις πάλι για μεθύσια και πράσινα άλογα. Υπάρχουν βαθύτερες αιτίες.Προσπάθησέ το όσο μπορείς. Όχι όμως να είσαι σε κατάσταση πανικού, γιατί μάλλον θα τα κάνεις χειρότερα τα πράγματα. Και ετοιμάσου να περάσεις συναισθηματικό roller coaster.
Ίσως να είναι και αυτό, τόσο απλά όπως το λες, επειδή μπορούσε. Ίσως ενδόμυχα να ήθελε να φύγει από την σχέση, ίσως να κολακεύτηκε από το κυνήγι της άλλης κοπέλας, πάρα πολλά ίσως. Μόνο ο ίδιος ξέρει! Ή τουλάχιστον ας προσπαθήσει να μάθει την αιτία, αν δεν την ξέρει ήδη.Αλλά Καραβάν', ειλικρινά πες μου, πόσες φορές έχεις ΜΠΟΡΕΣΕΙ και εσύ; Όπως όλοι μας θεωρώ. Τελείως διαφορετικό όταν το κάνεις πράξη όμως.
Έγραψα κάτι παραπάνω κάτω από το σχόλιο του/της εν Είναι Αυτό που Νομίζεις. Δες το μια ματιά πλιζ. ;)[Εγώ μπορώ να τρώω ιμάμ ένα χρόνο κάθε μέρα. Δεν αποτελώ υπόδειγμα. Δεν είναι δύναμη της θέλησης. Ανωμαλία μου είναι.]
Ούτε ετησίως, δεν μου αρέσουν οι μελιτζάνες. :PΑνωμαλίες θεωρώ κυριολεκτικά ελάχιστα πράγματα, τα υπόλοιπα μου φαίνονται ανθρώπινα. Το κέρατο ανθρώπινο είναι. Αλλά: είσαι σε μονογαμική σχέση που πάνω κάτω διέπεται από κάποιους κανόνες, ας το πούμε έτσι. Κάνεις την ατασθαλία και αποφασίζεις να το πεις. Η ερώτηση "γιατί το έκανα" πρέπει να απαντηθεί πριν από το "γιατί το είπα".Αν ήμουν η κοπέλα του, αυτό θα τον ρωτούσα. Γιατί το έκανες; Σου έλειπε κάτι; Βαρέθηκες; Τι; Και τότε θα αποφάσιζα αν θα μπορούσα να τον συγχωρήσω ή όχι.Υ.Γ. Συμφωνώ με το σχόλιό σου. Και να τονίσω ότι πολλές φορές, η άγνοια είναι όντως καλή. Θα προτιμούσα και εγώ να ξέρω την αλήθεια, αλλά πολλές φορές τσούζει σαν διάολος.
Πραγματικά δεν βρίσκω ιδιαίτερο βάθος στο γιατί το έκανε. Η συντριπτική πλειοψηφία των αντρών το κάνει διαπιστωμένα* (κι άλλες τόσες γυναίκες μάλλον). Η μονογαμία είναι ένα "συμβόλαιο" που υπογράφεται χωρίς πλήρη γνώση των συνεπειών και των ευθυνών επειδή έτσι είθισται. Οι περισσότεροι όμως δεν έχουν το στομάχι για ιμάμ κάθε μέρα επί χρόνια. Οπότε στις περισσότερες περιπτώσεις το "γιατί το έκανα" απαντιέται από μόνο του. Το "γιατί το λέω" όμως έχει απίστευτο ενδιαφέρον από ψυχο-κοινωνιολογικής πλευράς. Συνήθως είναι αποκαλυπτική η ενοχή.*Κάποτε πήγα με παρέα για αιμοδοσία. Ήταν μία από τις διδακτικότερες μέρες της ζωής μου! ;)
Ωχ δεν ξέρω αν θέλω να μάθω... Φαντάζομαι όμως.Μπες στην θέση της κοπέλας. Δεν θα ήθελες να ξέρεις το γιατί; Αυτό λέω. Για να της απαντήσει, θα πρέπει να το γνωρίζει ο ίδιος. Ειδικά εφόσον λέει πως θέλει διακαώς να συνεχίσει την σχέση μαζί της και να μην την χάσει.Στο γιατί το είπε, ποντάρω σε 1)ενοχές 2)πέταξε το μπαλάκι σε εκείνη για να τον χωρίσει/αυτοσαμποτάζ. Όπως και να'χει, αν όντως την θέλει στην ζωή του, προβλέπω να φτύνει αίμα.
Μπα. Αντίστροφα διδακτική ήταν. Για μένα καλότατη μεν αλλά αποκαλύφθηκε στους διπλανούς μου ένα χουνέρι απο τα λίγα. Οι αντιδράσεις εκατέρωθεν ήταν όλα τα λεφτά. Από την μία ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί που έγινα άθελά μου κοινωνός γεγονότων που δεν ήθελα να μάθω. Κι από την άλλη είχα μια διεστραμμένη φιλομάθεια να δω πώς αντιδρούν άνθρωποι υπό τέτοια πίεση. Αν ήμουν η κοπέλα δεν θα ήθελα να μάθω ότι του είμαι λίγη ή βαρετή. Αυτό θα μετέθετε το βάρος από κείνον σε μένα. Πάλι ανώφελο θα ήταν. Γιατί αν τον αγαπούσα σημαίνει ότι έδινα τον καλύτερο μου εαυτό κι επομένως (με την συλλογιστική την άνω) ο καλύτερός μου εαυτός δεν επαρκεί. Επομένως η σχέση δεν έχει μέλλον. Πού καταλήγουμε; Oμολογώ ότι το "πετάω το μπαλάκι για να με χωρίσουν" (που δεν το σκέφτηκα) είναι ένα σατανικό κίνητρο κι ίσως το ουσιαστικότερο. Σου λέει "αφού με τρώει ο κώλος μου τι μπαίνω σε μονογαμικές σχέσεις; Ας βγω λοιπόν μια και καλή και αν ξαναμπώ να μου τρυπήσεις την μύτη."Οπότε και η "εκδίκηση" του να τον κρατήσει και να τον κάνει να φτύσει αίμα ίσως είναι όντως μεγαλύτερη ένδειξη κυριαρχίας από το να τον χωρίσει; #skeftomaiplagia
Αν το χουνέρι είναι ΣΜΝ λόγω απιστίας, εδώ πάμε σε άλλα επίπεδα, έτσι; Μιλάμε για θέματα υγείας, όχι μόνο "ηθικά" σαν αυτά που συζητάμε τώρα...Κάνω πάντα σατανικές σκέψεις, Καραβάν', μην βλέπεις που δεν ξεδιπλώνομαι :P Ναι, σαν εκδίκηση, αυτό θα έπρεπε να κάνει, αλλά τελικά μόνο κακό στον εαυτό της θα έκανε.Το "γιατί το έκανες", φυσικά και είναι παγίδα. Ότι απάντηση και αν της δώσει, ο χωρισμός είναι μονόδρομος. Αλλά ο Εξ πρέπει να κάνει την αυτοκριτική του και να ξέρει τις αιτίες, για να ξέρει τι θέλει βρε παιδί μου. Είναι μονογαμικός; Μπορεί να το αντέξει; Ή θέλει να είναι μελισσούλος;
Ήταν ασυνήθιστο ΣΜΝ που δεν έχει συμπτώματα που εντοπίζουν γυναικολόγοι/ανδρολόγοι (δεν λέω άλλα μιας και διαβάζει πολύς κόσμος). Όντως ήταν χουνέρι μοναδικό. Ισχύει το κακό στον εαυτό της θα έκανε. Τελικά η εκδίκηση είναι σπατάλη χρόνου κι ενέργειας. Eίναι lose-lose η κατάσταση.Πάντως πιστεύω στην συγχώρεση υπό προυποθέσεις. Όχι όμως έτσι επιφανειακά (το ομολόγησε/ζήτησε συγγνώμη/δεν θα το ξανακάνει/θα βάλει και μια πλερέζα για κανα τρίμηνο)Επίσης βρίσκω κάπως προβληματικό το να "μπορεί να το αντέξει". Αν είναι θυσία η μονογαμία τότε είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Eπίσης όπως έλεγε κι ο Σάρτρ "όποιος θυσιάζεται μισεί". ;)
Ακριβώς. Για μένα δεν είναι θυσία, μου βγαίνει. Αν ο Εξ το εκλαμβάνει ως θυσία, τότε υπάρχει θέμα και προφανώς δεν γουστάρει την μονογαμία. Όλα αυτά όμως πρέπει να τα γνωρίζει, πριν τάξει λαγούς με πετραχήλια στην κοπέλα ή στην όποια επόμενη σχέση.Συνοψίζοντας: την σήμερον, υπάρχουν άπειρα μοτίβα σχέσεων. Διαλέγεις το είδος που σου κάνει και όλα καλά. Φτάνει να μην θες και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο.Υ.Γ. Συγχώρεση υπό προϋποθέσεις; Αχαχαχαχαχ καλό! Νομίζω ότι μου κάνει, γιατί γενικά είμαι στριμάδι και δεν συγχωρώ εύκολα. Οπότε θα λέω αυτό "σε συγχωρώ υπό προϋποθέσεις"
Μα τάζει (o οποιοσδήποτε) λαγούς με πετραχήλια γιατί αλλιώς δεν θα πηδήξει! Θυμάσαι στο Μανχάτταν του Άλλεν που λέει για τις κότες και τ'αυγά? Tέλος πάντων το κακό είναι να κοροϊδεύει ο ένας τον άλλον. Άπειρα μοτίβα σχέσεων υπάρχουν θεωρητικώς αλλά στην πράξη μάλλον κυριαρχεί ο διαχωρισμός "ξεπέτα" ή "αποκλειστική συμβατική σχέση". Όπως διαβάζουμε κι εδώ. Λες κι ενδιάμεσα δεν υφίστανται. Εξ ου και διαβάζουμε συ-νε-χώς γι'αυτό το θέμα εδώ μέσα!Αν μου επιτρέπεις:Να συγχωρείς. Είναι θεραπευτικό. (Το υπο προϋποθέσεις ας είναι στο μυαλό σου κι όχι στην γλώσσα σου)
Το μυαλό μου και η γλώσσα μου σπάνια διαχωρίζονται. Σκέφτομαι ότι λέω και λέω ότι σκέφτομαι :) Δυστυχώς ή ευτυχώς!1st world problem τώρα αυτό που λέω, αλλά πιστεύω ότι είναι αφάνταστα δύσκολο το να συγχωρέ=ήσει κανείς. Να συγχωρήσει ειλικρινά και από καρδιάς εννοώ. Γι'αυτό δεν είμαι, ούτε θα γίνω ποτέ καλή χριστιανή :P Πέρα της πλάκας, κακίες δεν κρατώ, ούτε είμαι μνησίκακη. Αν κάποιος μου κάνει κάτι χοντρό που ξέρω ότι δεν μπορώ να το συγχωρήσω, ακούω τις εξηγήσεις (αν υπάρχουν) και μετά απλά, εξαφανίζομαι.Σοβαρά, βρίσκω αξιοθαύμαστους όσους μπορούν να συγχωρούν. Και μπράβο τους! Εγώ δηλώνω αδυναμία.
ειλικρινα ας μου απαντησει καποτε καποιος στα σοβαρα, γιατι ΠΡΕΠΕΙ αν απατησεις να το πεις στο συντροφο σου, εφοσον ΚΑΙ ΚΑΛΑ λες οτι μεθυσες/ηταν οι περιστασεις ( εφοσον δλδ θεωρητικα δεν πιστευεις οτι θα το ξανακανεις γιατι ενιωσες ποταπος). Ας μου εξηγησει καποιος γιατι ειλικρινα απορω.
Για καποιο λογο -που δεν γνωριζω-δεν θα σε κραξω..Ισως να εκτιμησα οτι της το ειπες,ενω θα μπορουσες να το κρατησεις κρυφο μιας κ πολυφοριεται γενικως...Δυστυχως οι πραξεις μας εχουν κ συνεπειες κ τωρα καλεισαι να τις υποστεις...Ευχομαι να σε συγχωρεσει κ κυριως να σε ξαναεμπιστευτει!Καλη τυχη!
Εσύ θα τη συγχωρούσες αν πήγαινε ή αν πάει με αλλον?Πάντως και να δεχτεί τη συγγνώμη σου αυτό θα είναι πάντα ένα αγκάθι στη σχέση σας γιατί έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη που σου είχε. Προσωπικά δε θα συγχωρούσα κάτι τέτοιο αν το μάθαινα.
Συγχωρειτε το κερατο..οι πρωτες κουβεντες ειναι και οι πιο τρανταχτες,ειναι αληθινα αυτα που νιωθει αλλα μπορει να ειναι προσωρινα..θελει πολυ χρονο πολυ κοπο μεγαλες κινησεις πολυ κατανοηση και υπομονη απο την μερια σου για να προσπαθησεις ξανανα την κερδισεις , τα χεις τα @@ γιαυτο?καντο!
Αν την αγαπούσες πραγματικά δεν θα την απατούσες. Έκανες βέβαια καλά που της το ομολόγησες αλλά δεν φτάνει ούτε και αυτό, απλώς αλαφρώνεις τη συνείδησή σου λίγο. Είναι σαν να λες σε κάποιον συγγνώμη που σε σκότωσα ένα πράμα. Αφού ήξερες ότι σου την έπεφτε η συμφοιτήτριά σου, γιατί ήπιες και ενέδωσες; Περίμενε μάλλον την ευκαιρία η πονηρή και έπεσες στη παγίδα. Λυπάμαι που στο λέω αλλά εγώ δεν θα ήμουν τόσο μαλακή όπως η κοπέλα σου. Δεν ήρθε βέβαια και το τέλος του κόσμου, αλλά αυτό σίγουρα κλόνισε την εμπιστοσύνη της για σένα. Πώς θα τη κερδίσεις πάλι;
Scroll to top icon