ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Από πάντα μου είναι αγαπητόςαυτός ο ερημικός λόφοςκι αυτός ο φράκτης με τους θάμνουςπου μου κρύβουν ένα μεγάλο μέροςαπό τον μακρυνό ορίζοντα..αλλά από δω που κάθομαι και θαυμάζω,απέραντους χώρους πέρα απ'αυτόν,υπερκόσμιες σιωπές και βαθύτατη γαλήνημε την σκέψη μου φαντάζομαι..σε τέτοιο σημείο που η καρδιά μουμπορεί ν'αρχίσει να τρομάζει.Και καθώς τον άνεμο ακούω να βουΐζειμέσα απ'τό φύλλωμα των θάμνωνσυγκρίνω αυτό τον ήχομ'εκείνη την απόλυτη σιωπή,κι αναπολώ την αιωνιότητακαι τις περασμένες εποχέςκαι το ηχηρό ζωντανό παρόν.Έτσι σ'αυτή την απεραντοσύνηβυθίζεται η σκέψη μου:κι είναι γλυκό να νοιώθω ναυαγόςσ'αυτή την θάλασσα.Τζ.Λ.