ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω οτι περνάω μία από τις χειρότερες περιόδους της ζωής μου. Είμαι μια 19χρονη φοιτήτρια, άνεργη και μόνη. Το μόνο που έχω είναι η σχολή μου και οι άριστοι βαθμοί στις εξεταστικές. Δε λέω, είμαι περήφανη για αυτό το επίτευγμα μου, διότι το κατάφερα συνδυάζοντας εξόδους και δραστηριότητες. Δεν είμαι από τα φυτά που κλείνονται στο σπίτι τους και πόσο μάλλον στον εαυτό τους, χωρίς ζωή πέρα από τα μαθήματα. Έχω δίπλα μου την οικογένειά μου που με στηρίζει σε ό,τι και άν κάνω. Και το εκτιμώ βαθύτατα αυτό. Εκείνο που με απογοητεύει είναι το γεγονός ότι η νεολαία έχει αποξενωθεί και φλερτάρει κυρίως μέσω Facebook. Και άντε, αν σε πλησιάσει κανείς το μόνο που θα σου ζητήσει είναι να κάνετε σεξ. Απλό και στείρο σεξ. Και μετά δε σε ξέρω δε με ξέρεις. Είμαι κατά αυτού, χωρίς ωστόσο να το κρίνω. Εγώ ψάχνω αληθινή αγάπη. Έναν άνθρωπο στον οποίο θα μπορώ να στηριχτώ, χωρίς να με πεί σε δύο μήνες οτι με βαρεθηκε. Δεν τις μπορώ τις ξεπέτες. Και από την άλλη να ψάχνεις για δουλειά και να μην σε παίρνουν στα σοβαρά. Να σε ρωτάνε μόνο πόσο μεγάλο κώλο και στήθος έχεις για να σε προσλάβουν. Δηλώνω απογοητευμένη από όλα αυτά που ανέλυσα παραπάνω, αλλά νιώθω ότι με αξιοπρέπεια και υπομονή το καλό κάποια στιγμή θα έρθει. Ίσως αυτό το 'καλό' είτε είναι η μελλοντική σου δουλειά, είτε ο μελλοντικός σου σύντροφος, κάποια στιγμή κολλήσει σε μιά γωνιά, αλλά νιώθω ότι θα έρθει... Πρέπει να έρθει. Πάνω από όλα πρέπει να πιστεύουμε και να ελπίζουμε, και να εκτιμάμε την υγεία μας και αυτά που έχουμε γενικότερα!