ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιωθω τοσο ταπεινωμενη... νιωθω σαν ενα αψυχο αχρωμο αντικειμενο.. νιωθω τοσο προσβεβλημενη που δεν αντεχω θελω πια να τα πω εδω. Ξερω οτι δεν ενδιαφερουν κανεναν αλλα οι φιλες μου δεν με καταλαβαινουν γιατι εχουν συμβιβαστει με την ιδεα της υποβαθμισης μας. Δεν αντεχω ρε γαμωτο να μαι σε μια παρεα" κολλητοι" ολοι μαζι ,και τα αγορια να με αποκαλουν με χυδαιους χαρακτηρισμους (Καυλ..αρα,πουτ..ανκι..μου...ακι)και να μου λενε στα ισα ιτι θελουν να με πηδηξ.. Οχι μονο εμενα εννοειται δεν ειμαι καμια θεαρα.Το λενε και τις φιλες μου αλλα αυτες το λαμβανουν ως αστειο κι εν ολιγοις αρεσκονται. Δεν το δεχομαι ρε παιδια να με χουφτωνουν σε ανυποπτοο χρονο θαρρεις ειμαι καμια τσουλαρα. Ειμαι ανθρωπος και εχω δικαιωμα στο σωμα μου και κυριως στην αξιοπρεπει μου.Δεν εχω δωσει ποτε μου δικαιωμα εν αντιθεσει θεωρουμαι πολυ σοβαρη και ξενερωτη. Αλλα τα αγορια δεν καταλαβαινουν. Και φτασαμε πια 19 χρονων. Τελος αυτο ηταν ,το ξεκαθαρισα δεν σκοπευω να τους ξαναμιλησω παραν των τυπικων. Καποιοι μπορει να με θεωρησουν υπερβολικη,καποιοι μπορει να κοροιδεψουν.εμενα παντως αυτη η κατασταση μου εχει προκαλεσει θλιψη και φοβο για σχεσεις,και συνναναστροφες με τους ανδρες καθοτι θεωρω οτι οι περισσοτεροι ειναι ετσι. Ξερω οτι δεν ισχυει αλλα φοβαμαι ..