ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξανά αυτό το ίδιο βάσανο, αυτό το αγκάθι στο στήθος, σαν να μην φτάνει η ζωή η ίδια που είναι ότι ειναι, πρέπει να την περνάω και εντελώς μόνη μου. Από παιδί εσωστρεφής, είχα την ανάγκη για παρέες δεν μπορούσα να αποκτήσω όμως, δεν με ήθελε κανείς, ήμουν ξενερωτη λέγαν, στην εφηβεία μου. Μπορεί, γιατί είχα ανάπτυξη μείζον καταθλιπτική διαταραχή από τα 15. Τώρα πια 26 ξανά με το ίδιο βάρος , αυτή την απέραντη μοναξιά, αλλά χωρίς την κατάθλιψη, δεν έχω κανένα ούτε να μου πει καλημέρα, ούτε να πούμε τα νέα μας , σε κανέναν δεν νοιάζουν τα νέα μου. Και η κατάθλιψη θα εδραιωθεί ξανά, ούσα σε έναν ξένο τόπο και χωρίς δουλειά!!