1.3.2012 | 23:00
απλα..
προφανως ξερω τι φταιει..ειναι μεγαλο το χασμα..αλλα δεν μπορω!και μονο αυτο το χαμογελο..καθε φορα που σε βλεπω να χαμογελας κατι ανθιζει μεσα μου..ωρες ωρες χαμογελαω μονο και μονο στο ενδεχομενο οτι μπορει να ερωτευτεις το χαμογελο μου οπως εγω ερωτευτηκα το δικο σου..γιατι δεν υπαρχει ουτε μια στιγμη εκτος απ'τις 'τυπικες' που να μην σκεφτομαι αυτο το χαμογελο..αλλα μολις επανερχομαι στην πραγματικοτητα με πονας..γιατι απλα δεν μπορω..προσπαθησα,ειλικρινα..αλλα καθε φορα νιωθω να καταρρεει ο κοσμος γυρω μου οταν με κοιτας..σαν να σταματαει ο χρονος..να παγωνουν ολα γυρω..εκτος απ'την καρδια μου..αραγε θα σταματησει να χτυπαει ετσι?αραγε την εχεις ακουσει οταν εισαι διπλα μου?ξερω πολυ μελο για το τιποτα,αλλα ετσι ειναι..ποσο θα θελα να με παιρνες τηλεφωνο τωρα και να μιλαγαμε για ωρες..