21.8.2015 | 16:49
Απλά για να το βγάλω απο μέσα μου...
Το χειρότερο πράγμα δεν είναι οτι χωρίσαμε μετά τόσο καιρό που ήμασταν μαζί. Το γνώριζα και εγώ πως δεν θα είχαμε μέλλον. Οι άνθρωποι κάνουν σχέσεις και χωρίζουν, είναι γεγονός. Αποδέχεσαι τον χωρισμό κάποια στιγμή και πας παρακάτω.Εμένα το θέμα μου είναι το πώς διάλεξες να το τελειώσεις. Απλά να χαθείς; Είναι δυνατόν; Τόσα λόγια, τόσες αναμνήσεις, τόσες στιγμές και εσύ να μην τα σέβεσαι και να διαλέγεις απλά να χαθείς;Δε φαντάζεσαι πόσο με έχει πληγώσει αυτό. Ο τρόπος σου. Η γαϊδουριά σου. Το οτι 1 εβδομάδα πριν χαθείς μου μιλούσες κανονικά και έλεγες οτι με αγαπάς κτλ. Και μετά πουφ! Μαγική εξαφάνιση. Εντάξει θα το ξεπεράσω εν τέλει, δε θα πάει η ζωή μου κατα διαόλου επειδή αποφάσισες να το λήξουμε έτσι. Υπάρχουν πιο σημαντικά προβλήματα στον κόσμο απο τη δική σου δειλία. Εξάλλου και μικρή είμαι ακόμα και εγωίστρια και πεισματάρα και θα μου περάσει. Εδώ χωρίζουν παντρεμένοι άνθρωποι με παιδιά...Απλώς ρε σεις, προς το παρόν, πονάει πολύ το όλο θέμα. Και επειδή δε θέλω να κουράσω άλλο τους γνωστούς και φίλους το έγραψα εδώ.Αυτά.
