ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ποσο δυσκολο ειναι να πεταξουμε οτι μας ποναει...γιατι δεν μπορουμε να το πεταξουμε..?αγαπαμε κατι απο μακρια κ απλα καθομαστε εκει κ το κοιταμε σαν θεατες..κανουμε αλλες σχεσεις αλλα παντα μεσα μας θελουμε εκεινη που εκανε την καρδια μας να λαχταρησει..ξερουμε οτι μας προκαλει πονο οτι δεν μας αφηνει να παμε παρακατω αλλα εμεις εξακολουθουμε να το κραταμε εκει..γιατι σκεφτομαστε οτι αν το χασουμε αν αποφασισουμε να το πεταξουμε θα μας πονεσει περισσοτερο ..ποιο.........το ηδη χαμενο..αυτο που ποτε δεν θα εχουμε..σε ολες τις επιλογες δηλαδη πονος..το βλεπουμε να ειναι εκει να εχει τα παντα εκτος απο εμας..συναντας ανθρωπους να πονανε για το ιδιο πραγμα που πονας κ εσυ,για τον ιδιο ανθρωπο που πονας κ εσυ..κ αποφασιζεις να κανεις κατι γιαυτο ακομη κ αν εσυ πονεσεις περισσοτερο..αποφασιζεις να κανεις καποιον χαρουμενο ξεροντας πως η δικη του χαρα θα σου φερει τον διπλασιο πονο κ ομως το κανεις επειδη απλα δεν μπορεις να βλεπεις καποιον να ποναει κ να περναει οτι κ εσυ...κ ετσι καθεσαι παλι θεατης κ παρατηρητης...αποφασιζεις να εξαφανιστεις να τα διαγραψεις ολα να μην μαθαινει κανεις για σενα πια..αυτο ισως με τον καιρο να μην ποναει τοσο..ισως μια μερα ξυπνησεις κ ειναι ολα αλλιως..ισως...σε μια αλλη ζωη να εχεις αυτη την ευκαιρια που δεν σου εδωσε ποτε.......