27.6.2013 | 23:00
απλουστατα.
Είναι ρε φίλε μέχρι να ξεκουνηθείς από την καρέκλα σου. Να πιεις τον καφέ σου, να κοιτάξεις από το μπαλκόνι τη βροχή και να νιώσεις πληρότητα. εκεί που λες «ωχ κάτσε να τα γράψω να μην μου φύγουν!» Την άγγιξες σήμερα την ουτοπία ελπίζω.Γιατί το θεία δεν είναι για τα εκατό πράγματα που μας λείπουν αλλά για τα τέσσερα που έχεις. Ξέρω σε τρώει και σένα η μιζέρια , και τη μαμά μου και την θεία μου. Αλλά την αγγίζουνε την ουτοπία. Καθημερινά , ανελλιπώς. Γέλασες σήμερα, σου χαμογέλασαν , ερωτεύτηκες τον καφέ σου το πρωί? Ονειρεύτηκες και λίγο? Ε αυτό ήταν. Γέμισε η μέρα σου.
