Ξαναέγραψες περίληψη της ίδιας εξομολόγησης. Είπα να μη σε χαρακτηρίσω όπως θα ήθελα, γιατί φαντάστηκα ότι απλά εκφράστηκες λάθος. Αλλά μάλλον εγώ πίστεψα λάθος..Όσο καλή σχέση και να μην έχετε με τον πατέρα σου, δεν παύει να είναι ένας άρρωστος άνθρωπος. Είσαι ένα μικρό εγωκεντρικό πλάσμα. "Εγώ δεν πέρασα εκεί που ήθελα", "εγώ θα χάσω τα λεφτά του μπαμπά", "εγώ κι εγώ". Κοίταξε να είσαι δίπλα του όσο μπορείς. Να τον στηρίξεις. Σταμάτα την γκρίνια για τις κωλοσχολές και να κάνεις τον πατέρα σου να νιώσει όμορφα. Ορισμένες φορές είναι πολύ πιο όμορφη η προσφορά από τη λήψη.
24.9.2016 | 22:49
Απο το κακο στο χειροτερο
Οι τελευταιοι μηνες ειναι οι χειροτεροι της ζωης μ. Εδινα πανελληνιες φετος και εβαλα σαν στοχο την ιατρικη αθηνων απο το καλοκαιρι. Προσπαθουσα παρα πολυ, διαβαζα απο το πρωι ισα μ τ βραδυ. Με το ζορι πηγαινα φροντιστηριο μιας και η οικονομικη μας κατασταση το απαγορευε. Παρολα αυτα η οικογενεια μ γ ν μ βοηθησει εκανε και αυτη τη θυσια για μενα. Και σιγα σιγα φαινοταν οτι ολες αυτες οι θυσιες κ οι κοποι απεδιδαν. Οι φροντιστες μου και οι καθηγητες μου με ενθαρρυναν λεγοντας μ οτι ειμαι αριστη και πως αν συνεχισω ετσι θα τα καταφερω. Κ αυτο εκανα. Παρα τα αμετρητα προβληματα στο σπιτι συνεχιζα να προσπαθω ακομα περισσοτερο. Μαζι με την οικογενεια μ ειχα και εναν καθηγητη στο σχολειο, τον χημικο μ ο οποιος μ στηριζε και με βοηθουσε οποτε τ τ ζητουσα. φυσικα, Οσο περνουσαν οι μηνες και πλησιαζαμε προς το τελος το αγχος κορυφωνοταν και τα προβληματα πολλαπλασιαζονταν. Οταν τελικα τελειωσαν οι πανελληνιες ενιωθα απιστευτα ανακουφισμενη. Πιστευα οτι τα χειροτερα ειχαν τελειωσει. Ημουν πολυ γελασμενη...Οταν βγηκαν οι βαθμοι ενιωσα οτι ολα οσα εκανα ολους τους προηγουμενους μηνες ηταν ματαια. Εβγαλα 17736 μορια. Κανεις δεν θα ελεγε οτι ηταν πανωλεθρια , αλλα για τν στοχο μ ηταν. Και σαν ν μην εφταναν ολα αυτα επρεπε να δηλωσω σχολες μονο στην αθηνα. Εφτιαξα λοιπον ενα μηχανογραφικο με 15 μολις σχολες μεσα....πιστευα οτι θ περναγα τουλαχιστον διατροφολογια στο χαροκοπειο . Αλλα οι βασεις ανεβηκαν στο θεο. Τελικα περασα γεωπονικο στο τμημα επιστημης και διατροφης του ανθρωπου. Μια σχολη π γενικα μ ειναι ψιλοαδιαφορη.και εκεινη τη μερα συνειδητοποιησα ενα σορω λαθη π εκανα. Το οτι καθησα σε ενα φροντιστηριο π ναι μεν ειχε καλη φημη ομως στην πορεια αποδειχτηκε οτι δεν μου εκανε μονο και μονο γιατι ο φυσικος που ειχαμε ηταν απαιχτος! Το οτι πηρα το καλοκαιρι την αποφαση να ακολουθησω τα ιατρικα μονο κ μονο γιατι δεν ειχε μαθηματικα, ενω στην πραγματικοτητα αυτο π μ αρεσε περισσοτερο απ ολα ηταν η χημεια! Επρεπε να ειχα παρει μαθηματικα και οχι βιολογια, και τωρα με αντιστοιχα μορια θα ειχα περασει χημικο αθηνα. Αλλα επηρεαστηκα απο τους γονεις π μ λεγανε γ σιγουρη επαγγελματικη αποκατασταση τα ιατρικα.Το δευτερο και τελειωτικο χτυπημα για μενα ηταν η διαγνωση τ πατερα μ με καρκινο στον εγκεφαλο τον ιουλιο. Κατι τ οποιο φυσικα τ απαγορευει να ξαναδουλεψει, με αποτελεσμα η οικογενεια μας να χανει το μοναδικο της εισοδημα .Εκεινος εχει μονο λιγους μηνες ζωης ακομα.Δεν ξερω πια τι να κανω βρισκομαι σε αδιεξοδο...
5