ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καρδια μου,Αυριο ειναι η τελευταια μερα που σε βλεπω,δεν ξερω αν δακτυσω.Δεν μπορω να το ξερω..Πολυ φοβαμαι γι'αυτα που ερχονται.Τρομαζω στην ιδεα πως δεν θα σαι εκει μαζι μου να μου κρατας το χερι στα δυσκολα.Ξεκιναει ενα νεο κεφαλαιο στη ζωη μου,μια ζωη ομως μιση χωρις το αγγιγμα σου,την καθημερινοτητα μαζι σου.Πολυ φοβαμαι αληθεια.Παρακαλω τον θεο να μου δωσει δυναμη κι ελπιδα.Εχω βαλει εναν στοχο και δεν μπορω να παραιτηθω,καταλαβε με.Ειναι πιο δυσκολα,λενε,γι'αυτον που μενει πισω.Στην πραγματικοτητα ομως ο πονος ειναι δυνατος και για τους δυο.Εχω αρνητικες σκεψεις καμια φορα πως θα με ξεχασεις,θα με σβησεις απο την ζωη σου σταδιακα.Και τρεμω.Και φοβαμαι.Αχ ποσο φοβαμαι.Ειπαμε θα το παλεψουμε,θα κανεις τα παντα για να βρεις μια λυση.Μου το υποσχεθηκες.Το μονο φως στο σκοταδι τωρα πια ειναι αυτη η σκεψη.Μου δινει κουραγιο και με γεμιζει προσμονη πως ολα θα αλλαξουν.Θα γινει ενα θαυμα και αυτο το ονειρο θα πραγματοποιηθει.Θελω πολυ να το πιστεψω.Δεν μπορει να γινει αλλιως,δεν πρεπει να ναι αλλιως..Ξαφνικα μπηκες στη ζωη μου και την ολοκληρωσες,ξαφνικα τωρα σε αφηνω.Χωρις να το θελω,ειλικρινα.Και μενω στα "αν","ισως","θα"..κουφιες σκεψεις το ξερω."Αν" ημασταν μαζι,"ισως" ημουν η πιο ευτυχισμενη γυναικα στον κοσμο,και "θα" εκανα τα παντα για σενα..Μονο μια σκεψη αβεβαιη και αοριστη.Τιποτα αλλο.Λυπαμαι,Δεν θα προσπαθησω σε ξεχασω-δεν μπορω.