ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καθόμουν στον ηλεκτρικό και περίμενα να έρθει ο συρμός να γυρίσω σπίτι μετά από μια πολύ κουραστική μέρα. Στο μεταξύ είπα να στρίψω ένα τσιγάρο όσο περιμένω, μιας και στην σχολή είχα πρακτική 4 ώρες συνεχόμενα και είχα χαρμανιάσει. Καθώς λοιπόν πάω να βάλω τον καπνό στην τσάντα ακούω μια φωνή. Λίγο εξασθενημένη και αρκετά φοβισμένη. Γυρίζω το κεφάλι μου και αντικρίζω μια ομορφη κοπελα γύρω στα 25. Φόραγε κάτι παλιόρουχα,αρκετά βρώμικα. Ήταν κοντούλα και αρκετά λεπτή. Τόσο λεπτή πουθα απορούσε καποιος πως εχουν κουραγιο τα κοκκαλα της και στηρίζουν το σώμα της. "Θα μπορουσα να στρίψω ενα τσιγαρο?" μου λέει. "Φυσικα " της απαντάω. Παίρνει τον καπνό,στρίβει, με ευχαριστεί και ετοιμαζεται να φύγει. Σηκώνομαι όρθια και με μια αντανακλαστική κίνηση την τραβάω από το χέρι. Γουρλωνει τα μάτια της και πετάγεται πίσω. Δεν μίλησα ~ούτε και εκείνη~, απλά την κοίταζα στα μάτια. Σε αυτα τα ματια που ξεχυλιζαν θλήψη.. Απλώνω εν τέλη το χέρι μου και της δίνω τον καπνό μου. Με κοιταξε δυστακτικά και σιγα σιγα απλωνοταν ολο και περισσοτερο στο προσωπο της ενα χαμογελο γεμάτο συγκίνηση. Με αγκαλιάζει σφυχτά, και μες την σιωπή εξαφανίζεται χωρίς να πάρει τον καπνό μαζί της. Μπορω να πω οτι αυτο ηταν ενα απο τα ομορφότερα χαμόγελα που μου έχουν χαρίσει!!