ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε σένα φίλε μου...που έφυγες νωρίς. Ξαφνικά..Έκανες πάλι την διαφορά..Ήρθα να σε χαιρετησω για τελευταία φορά..Σε κοιτουσα που κοιμοσουν..δεν επρεπε να σε ξυπνήσω.. Ολοι γυρω σου εκαναν ησυχία..Δε χαμογελουσες όπως αλλες φορές..Άρχισα να ανησυχώ..Τι έγινε; Όνειρο βλέπω...ναι ναι..σίγουρα όνειρο. Όμως κρατάει πολύ και θέλω να ανοίξω τα μάτια μου να τελειώσει ολο αυτο..Πλέον φοβάμαι..Κάτι πάει λάθος ..Φυσικά και είναι λάθος..Θα έπρεπε να ησουν Αθήνα..εκεί που σπουδαζες και ειχες κανει υπερηφανους τους γονείς σου με την μεγαλη σου επιτυχια..γιατι εισαι στην πόλη σου?Δεν ηρθε ακομα το Πάσχα..Νομίζω θα σηκωθείς και θα αρχίσεις να γελας με τα βλέμματα μας..Όμως οχι..τίποτα...μάταια ελπίζουμε όλοι μας. Θα μας λείψεις πολύ..Σίγουρα θα συναντηθούμε ξανά..αργά ή γρήγορα..Κριμα που δεν σε καμαρωσαμε με το πτυχιο λιγο πριν τελειωσεις..Σε πρόδωσε η καρδουλα σου..Εκανες πολλα..Εκεί πάνω θα κάνεις περισσότερα..και ταξίδια πολλά ταξίδια..Να προσέχεις την οικογένειά σου..Αυτή σε έχει ανάγκη περισσότερο απο τον καθένα..*Να γίνεις σαν τον 007 που τόσο αγαπουσες.Έχε γειά...