ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με ένα τσιγάρο κολλημένο στο στόμα, συνειδητοποιώ πως το τέλος έρχεται πριν την αρχή και η αρχή μετατρέπεται στο καλύτερο τέλος που θα μπορούσε να υπάρχει.-Μείνε μαζί μου και θα προσποιηθώ ότι σε πιστεύω, πες μου ότι θα είμαστε μαζί.Ούρλιαζε η γυναίκα στον σύντροφο της από το απέναντι μπαλκόνι και εκείνος την κοιτούσε αποσβολωμένος. Δεν της απάντησε. Σαν να κουβαλούσε πάνω του όλες τις πληγές από τις μάχες που δε συμμετείχε. Προκειμένου να καταλάβει αν τελικά την αγαπάει ή όχι, σιγά σιγά καταστρεφόταν. Αυτή την εντύπωση έδινε. Και εκείνη δεν έδειχνε να τον αγαπάει τόσο πια. Ο φόβος της μοναξιάς νομίζω επικρατούσε μέσα τους περισσότερο από κάθε άλλο συναίσθημα. Φάνηκε σαν να μην είχαν άλλη επιλογή. Σαν να ήταν η καλύτερη κακή επιλογή που είχαν κάνει ποτέ. Λες και δεν είχαν κανέναν άλλο στον κόσμο. Ίσως δεν έχουν. Είναι φοβερό να μην έχεις μια ψυχή να σε ανακουφίσει όταν βαραίνει το μυαλό σου. Να πέφτεις για ύπνο το βράδυ και κάτω από το μαξιλάρι να παραμένουν συσσωρευμένα τόσα ερωτηματικά. Ειδικά αυτές τις μέρες η ανασφάλεια που κρύβουμε μέσα μας, έχει φορέσει τα καλά της και βολτάρει με υπερηφάνεια μέσα στο μυαλό μας.Είναι αναπόφευκτη τελικά μια τέτοια διαπίστωση.Οτιδήποτε βιώνουμε μάλλον ορίζεται από εμάς, τις ανάγκες μας και τον εγωισμό μας σκέφτομαι.Σσσς ξαναβγήκαν έξω, απλώνουν μπουγάδα.Μάλλον τα βρήκαν.Η ζωή συνεχίζεται.Μπαίνω για μπάνιο και πάω να εργαστώ.