Εδώ μανούλα! Με ένα κοριτσάκι 2.5 χρόνων και ένα αγοράκι 7 μηνών. Οι γονείς μου χωρισμένοι 30 χρόνια, από όταν ήμουν 3 χρόνων. Ευτυχώς πάντα μαζί, ακολουθώντας την ίδια γραμμή για το παιδί τους, αφήνοντας τα προσωπικά τους μακριά από εμένα. Αυτό που θα σε συμβουλέψω; Κάνε ότι περνάει από το χέρι σου για αυτά τα πλάσματα! Είτε αυτό σημαίνει διαζύγιο, είτε οτιδήποτε άλλο. Οι ψυχές τους είναι αγγελικές και είναι κρίμα να πληρώνουν τις αμαρτίες των γονέων! Το μόνο που θέλουν, και ειδικότερα ξυπνώντας απότομα μες στην νύχτα, είναι μια παρηγοριά, μια ασφάλεια… ένα «εγώ είμαι εδώ και δεν θα πάθεις πότε τίποτα» από την μαμά ή τον μπαμπά. Μην αφήνεις μέρα να περνά επιβαρύνοντας αυτά τα πλασματάκια!
10.5.2021 | 01:29
Απόγνωση.
Θέλω να χωρίσω. Αυτός ο άνθρωπος μου τρώει τα σωθικά μου κάθε μέρα.
Είμαι παντρεμένη κι έχω δύο παιδία με τον πιο τοξικό άνθρωπο.
Πόσο τυφλή ήμουν; Άλλαξε τόσο; Τι συνέβη; Είμαστε μαζί 6χρονια και τα 3 παντρεμένοι. Το ένα παιδί 2χρονων το άλλο 3 μηνών.
Όλο σκέφτομαι ότι με αγαπά...δε μπορεί. Όμως δεν αντέχω άλλο. Συνέχεια μου τη λέει. Για τα πάντα. Από το ότι περπατάω ξυπόλητη μέχρι γιατί δεν στιβω το σφουγγάρι για τα πιάτα.
Με τα παιδιά δεν έχει καθόλου υπομονή.
Συνέχεια μαλώνει την μεγάλη. Γιατί δεν έβαλε παντόφλες γιατί δεν τις έβγαλε γιατί έριξε φαγητό στο πάτωμα γιατί κλαίει χωρίς λόγο...χτες βράδυ ξύπνησε η καημένη με κλάματα. Προσπάθησα να την ηρεμήσω αλλά ξύπνησε και το μωρό. Έτσι την πήρε με το ζόρι και τις φώναζε να κοιμηθεί και την κράταγε στην αγκαλιά του να μη πάει πουθενά. Ένα τέταρτο τσιριζε το παιδί μέχρι που βραχνιασε. Του είπα να πάει να κοιμηθεί κι ότι θα τα κοιμησω εγώ και τα δύο. Και μου είπε ότι τα κακομαθαινω. Πώς είναι δυνατόν να είναι τόσο σκληρός με ένα δίχρονο;
Πώς την πάτησα; Πώς δεν κατάλαβα τι άνθρωπος είναι;
Το Πάσχα ειχαμε μαζευτεί σπίτι μας με τους γονείς του και τους δικούς μου και τον αδερφό τού και την κοπέλα τού. Κάποια στιγμή το μωρό έκλαιγε και το πήρε αγκαλιά η πεθερά μου αλλά δε σταματάγε. Και του λέει: "εσύ την πήρες αγκαλιά καθόλου σήμερα;" Και λέω:"γιατί την πήρε χθές;" Και νευρίασε και φώναξε μπροστά σε όλους: Αϊ σιχτηρ μη με ζοριζετε! Εγώ από το πρωί έβαλα την σούβλα και κάνω δουλειές!
Δε πέρασα καλά την ημέρα του Πάσχα. Δε θυμάμαι από πότε έχω να περάσω καλά.
Ντρέπομαι για αυτό που ζω. Δε μπορώ να μιλήσω ούτε στους γονείς μου ούτε στις φίλες μου.
Δε τον φοβάμαι. Μα λυπάμαι για τις κόρες μου. Η μεγάλη τον αγαπάει τόσο πολύ. Τα ξεχνάει όσα της κάνει.
Ήμασταν χώρια λόγω δουλειάς για εννιά μήνες. Και τώρα έχουμε μόλις μία βδομάδα μαζί και δεν αντέχω άλλο. Πόσο λυπάμαι. Συγνώμη κορούλες μου. Συγνώμη. Συγνώμη.
Εγώ θα τα κάνω όλα για σας. Εγώ θα σας κοιμιζω εγώ θα σας ταιζω εγώ θα παίζω μαζί σας. Εγώ θα σας πάρω αγκαλιά. Εγώ μιαζωη άυπνη θα μείνω για σας. Συγνώμη....
12
