ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάποτε, το αγόρι μου το εμπιστεύομουν τόσο πολύ και ένιωθα τόση ασφάλεια δίπλα του. Είχα πραγματικά την εντύπωση ότι είμαστε μαζί, ότι είμαστε ομάδα. Με το που τον άκουγα να μιλάει και τσακωμενοι να ειμασταν ηρεμουσα αμέσως .Πλεον βλέπω στην συμπεριφορά του πράγματα που με κάνουν καχύποπτη που με πληγώνουν και που με ενοχλούν. Έχω συνέχεια νεύρα και αδυνατώ να τον εμπιστευτώ όπως πρώτα .Νιωθω ξαφνικά ότι δεν είμαστε μαζί και ότι τον έχω απέναντι μου. Υπάρχει ξαφνικά η ανάγκη να υπερασπιστώ τον εαυτό μου απέναντι του για να μην με καβαλήσει . Βλακεία... Για την ακρίβεια, βλάκας! Νιωθω πολύ μόνη όταν χρειάζεται να το κάνω αυτό στην ίδια μου την σχέση. Θα ήθελα ο άλλος , εφόσον εκφράζω το τι σκέφτομαι και το τι νιώθω ανοιχτά , αφού γνώριζει , να προστατεύει και όχι να αγνοεί τα συναισθήματα μου. Δεν περίμενα να μου φερθεί έτσι. Πολλες βλακείες εχει πει και εχει κανει. Εσάς τώρα αυτή η φάση της απομυθοποίησης σας φαίνεται τετριμμένη , αλλά εμένα είναι η πρώτη μου σχέση και νιώθω λίγο περίεργα . Καμία φορά σκέφτομαι ότι είμαι υπερβολική και ότι τον κρίνω άδικα η ότι όλοι θα μου φεροντουσαν το ίδιο ( όλοι οι άντρες είναι γουρούνια φάση), αλλά δεν νομίζω. Προσπαθούσα ως τώρα να το τραβήξω από εδώ, να το τραβήξω από εκεί για να του δώσω δίκιο αλλά δεν μπορώ με τίποτα. Ταυτοχρονα θέλω τόσο πολύ να εμπιστευτω αυτόν και τις προθέσεις του ξανά. Ξενερα :'( Αν μου το ελεγες αυτό 8 μήνες πρίν θα διπλωνομουν στο γέλιο.