ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 28 χρονών και τον τελευταίο καιρό με χει πιάσει μια μικρή απογοήτευση. Είμαι αρκετά ρομαντική ψυχή, πάντα πίστευα ότι θα γνωρίσω την "κατάλληλη". Αυτή που χα στο μυαλό μου ως ιδανικό ταίρι. Δυστυχως οι σχέσεις που κανα έως τώρα διαρκούσαν λίγους μήνες γιατί θεωρούσα από νωρίς ότι η εκάστοτε κοπέλα, δεν ήταν το άτομο που θα θελα να περάσω μαζί την υπόλοιπη μου ζωή. Έδινα βάση στις μικρές λεπτομέρειες, που ίσως εν τέλει να μην είναι τόσο σημαντικές. Παρ' όλα αυτά, ένα αίσθημα σιγουριάς με διακατατείχε ότι ήταν θέμα χρόνου μέχρι να την γνωρίσω. Ότι όλα θα πάνε καλά. Τον τελευταίο καιρό όμως, πιστεύω όλο και περισσότερο, ότι απλα αυτή η κοπέλα δεν υπάρχει. Ή ότι επειδή δεν έχω και τον μεγάλο κύκλο γνωριμιών, και δεν συναναστρέφομαι καθημερινά με καινούρια άτομα και είμαι και ντροπαλός σαν χαρακτήρας, και να υπήρχε θα ταν ρεαλιστικά απίθανο να την γνωρίσω. Και με χει πιάσει μια απογοήτευση και στεναχώρια. Προφανώς ξέρω ότι δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου. Έχω την υγεία μου, όπως και οι δικοί μου. Αυτό είναι το σημαντικό, και δεν πρέπει να το θεωρώ δεδομένο. Πρέπει να συμβιβαστώ σε κάποια πράγματα στα προσωπικά, και να καταλάβω ότι ο κινηματογραφος έχει εξιδανικεύσει κάτι που λογικά δεν υπάρχει. Αλλα είναι κρίμα. Θα θελα πραγματικά να γνωρίσω την αντίστοιχη Τρέισι του Τεντ.