Δεν είναι απαραίτητο ότι ζηλεύει, μπορεί και να έχει μπουχτίσει αν όλα αυτά τα χρόνια ακούει μονάχα προβλήματα από τη μεριά σου.
Το θέμα δεν είναι μόνο η προσωπική προσπάθεια που κάνεις ώστε να επανακάμψεις και που είναι αξιέπαινη, αλλά επιπλέον η εικόνα που δείχνεις στους έξω από σένα. Και αυτό, παράλληλα με το δικαίωμα που τους δίνεις στο κατά πόσο ή όχι θα επεμβαίνουν και θα κηδεμονεύουν τα προσωπικά σου ζητήματα.
Καθένας μας έχει προβλήματα να λύσει. Και κανένας δεν είναι για πάντα διαθέσιμος να ακούει για πάντα τον άλλο χωρίς να έχει την ευκαιρία να μιλήσει και ο ίδιος για τον εαυτό του και όσα τον απασχολούν.
Επειδή, σε αυτή την περίπτωση δεν πρόκειται για κάτι ισότιμο, επομένως ούτε για φιλία.
Εσύ δεν ψάχνεις "παρηγορήτρια" που θα είναι μόνιμα με εναν καλό λόγο στο στόμα, αλλά φίλη, που θα επισημαίνει και τα στραβά σου επίσης όταν τα βλέπει.
Αν λοιπόν μετά από 10 χρόνια που είστε φίλες, αρκούσε αυτή της η κουβέντα (ή και άλλες τώρα τελευταία) όπως γράφεις ώστε να απομακρυνθείς, καλό είναι να αναρωτηθείς και για τη δική σου προσφορά απέναντί της πριν τη διαγράψεις οριστικά από φίλη.
16.6.2024 | 22:58
Απογοήτευση από φίλη!
Λοιπόν είμαι κοπέλα, 25 χρονών και έχω ταλαιπωρηθεί πολύ από το σπίτι μου, παλιότερα είχα πολύ σοβαρά οικογενειακά ζητήματα τα οποία με οδήγησαν να πάθω κατάθλιψη σε συνδυασμό με υπολειτουργικότητα στις γνωστικές μου λειτουργίες. Παίρνω ήπια αντικαταθλιπτική αγωγή η οποία με συνεχή προσπάθεια και με οικογενειακή ψυχοθεραπεία μπορώ να πω ότι μπορώ να διαχειριστώ πια τις συμπεριφορες των γονιών μου. Επίσης να πω ότι είμαι μοναχοπαίδι και για αυτό τον λόγο, εξαιτίας του ότι δεν είχα οικογενειακή θαλπωρή δέθηκα με φίλους. Οι φίλες μου γνωρίζουν χαρτί και καλαμάρι τα βιώματα μου, σχεδόν τα παντα! Και εδώ έρχεται το θέμα μας: έχω μια φίλη την οποία της έχω ανοιχτεί, γνωρίζει ότι παίρνω αντικαταθλιπτικά εξαιτιας οικογενειακών θεμάτων κι μου έχει σταθεί και θα της είμαι για πάντα ευγνώμων. Όμως η συμπεριφορά της τον τελευταίο καιρό έχει αλλαξει, μου είχε αναφέρει ότι είμαι όλο παράπονα και ότι δεν δείχνω ταπεινή και για αυτό οι δικοί μου κι όσοι μεγαλύτερη σε ηλικία ανοίχτηκα δεν μου στάθηκαν, αφού λέω ότι πιστεύω στον εαυτό μου κι είμαι περήφανη. Εν τω μεταξύ είναι ένα κορίτσι που δεν της λείπει τίποτα, κουκλάρα και θεωρεί ότι είναι άσχημη και ανάξια. Και επειδή εγώ παρά τον Γολγοθά που ανεβαίνω με το θέμα ψυχικής υγείας και τα οικογενειακά μου δεν πτοούμαι κι δεν το βάζω κάτω, ζηλεύει. Εγώ έτσι εκλαμβάνω την συμπεριφορά της! Δεν είναι λόγια αυτά που μου είπε. Και μου έχει πει και άλλα τώρα τελευταία όμως δεν έχει νόημα να την κατηγορώ. Δεν θέλω κιόλας. Απλώς λυπάμαι γιατί είμαστε φίλες 10 ολόκληρα χρόνια! Την ένιωθα κολλητή θα έλεγα! Την νοιάζομαι και ειλικρινά εύχομαι να ναι καλά, γιατί αποφασισα να απομακρυνθώ. Δόξα τω Θεώ έχω και άλλες φίλες, ειδικά ένα κορίτσι που είναι πάντα με τον καλό λόγο στο στόμα και το παλικάρι μου. Εύχομαι να κρατήσω αυτά τα δύο άτομα για όλη μου την ζωή! Αλλα ναι, η συμπεριφορά της κοπέλας αυτής με λύπησε βαθύτατα!!!!
1