ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έρχονται εκείνες οι στιγμές στη ζωή σου, που δυστυχώς σήμερα δεν είναι λίγες, μέσα από τις οποίες συνειδητοποιείς πόση διπροσωπία κυκλοφορεί εκεί έξω. Διπροσωπία μαζί με δηθενιά, το παίζω κάποιος, που δεν είμαι αλλά θα θελα να είμαι,λέω και διακηρύσσω πράγματα, που αποδεικνύεται ότι καμία μα καμία σχέση έχουν με μένα και τον χαρακτήρα μου του στυλ κουλτούρα, ψαγμένος, που ξέρω πολλά αλλά δεν ξέρω τίποτα, κάνω τον ξύπνιο ενώ είμαι απόλυτα ρηχός, άλλα λέω και άλλα κάνω ή άλλα δείχνουν τουλάχιστον οι πράξεις μου κλπ. τεστάρω τους άλλους για να δω τις αντοχές τους- άκρως εγωιστικό και κομπλεξικό- και πολλά πολλά άλλα. Δεν θα τα καταγράψω όλα, γιατί πολύ απλά δεν μπορώ και θέλω, νιώθω άσχημα, αν και δεν πρέπει, για λογαριασμό του άλλου, που έκανε όλα τα παραπάνω και πολύ περισσότερα, που τον εμπιστεύτηκα για κάποια λεπτά, που του άνοιξα την καρδιά μου, μίλησα αυθόρμητα, ασχολήθηκα, βρέθηκα σε απίστευτα δύσκολη θέση με τις κινήσεις και τα λόγια του. Και αυτός όλο ψέματα, παίξιμο υποκριτικό πραγματικά επιπέδου Εθνικού και βάλε, για να φανεί ανώτερος και να καλύψει το κόμπλεξ της ηλικίας του. Μα και εγώ κάθισα και τα άκουσα ώρες, κάποια ειδικά, που τα σκέφτηκα πολύ με καθαρό μυαλό αργότερα και όχι κάτω από πίεση με παραξένεψαν και μου έκαναν κακή εντύπωση. Δυο διαφορετικοί λοιπόν κόσμοι, που απλά δεν μπορούν να συμπορευτούν γιατί δεν είναι σωστό και λογικό-λογική ή καρδιά εδώ μπαίνει το ερώτημα βεβαίως- αν και μια κάποια σχέση θα ταν καλή και θα είχε πλάκα, φιλική πάντα. Το αφήνω στην πλευρά του άλλου... Είμαι πολύ ευαίσθητη τελικά ε; νομίζω ότι όλα είναι μια γυάλα εκεί έξω , ότι όλα ειναι ρόδινα μα έλα που δεν είναι!