ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ανέκαθεν είχα το θεματάκι μου με τους αποχαιρετισμούς. Δυστυχώς ή ευτυχώς δένομαι με τους ανθρώπους που ήμαστε μαζί και όταν πρέπει να φύγουν χάνω την γη κάτω από τα πόδια μου. Όμως ξέρω πως ένα ταξίδι είναι και θα γυρίσουν. Ξέρω πως θα ξανά δω το πρόσωπό τους και θα τους αγγίξω. Με καθησυχάσει αυτό το γεγονός. Στην προκειμένη περίπτωση αποχωρίστηκα μια αδελφική φίλη που μαζί περάσαμε όλα τα παιδικά και εφηβικά χρόνια και κάναμε όνειρα και για την μετέπεια ενήλικη ζωή, έως τα γεράματα. Έχει περάσει ένας χρόνος από την ημέρα που αποχαιρετιστήκαμε. Δεν υπόθηκαν λόγια την στιγμή του αποχαιρετισμού. Μόνο μια αγκαλιά, αγκαλιαστήκαμεσφιχτά. Ξέραμε πως ήταν η τελευταία φορά που μιλάμε και που ερχόμαστε σε επαφή ...Βιαστήκαμε να μεγαλώσουμε. Αρπάξαμε το πλέγμα της ζωής, νομίζαμε πως ήταν τριαντάφυλλο και γεμίσαμε τα νιάτα μας πληγές. Είναι δύσκολο να φεύγει από την ζωή σου εκείνο το άτομο που μαζί κάνατε τα πρώτα βήματα στην ζωή, που μαζί κάνατε τις πρώτες σχέσεις, τα πρώτα τσιγάρα, τα πρώτα μεθύσια. Ήξερες πως υπάρχει αυτός ο άνθρωπος για εμένα και θα μου δείξει τον σωστό δρόμο όταν πάρω τον λάθος και εγώ είχα την υποχρέωση να κάνω το ίδιο. Όταν δεν ήμουν καλά εσύ ήσουν αυτή που με έπαιρνε αγκαλιά και μου έλεγες πως όλα θα πάνε καλά. Και όταν ήμουν ευτυχισμένη εσύ ήσουν αυτή που χαιρόσουν με την χαρά μου και δεν με ζήλευες! Λοιπόν όταν με έναν άνθρωπο έχεις ζήσει 10 χρόνια μαζί και ξαφνικά τον βλέπεις να αλλάζει μέρα με την μέρα όλο και πιο πολύ και να γίνεται κάτι άλλο, κάτι κακό, αυτό που κοροϊδεύατε κάποτε μαζί ...Τότε οφείλεις να προσπαθήσεις να τον φέρεις στον σωστό δρόμο και αν δεν τα καταφέρεις, κι αν δεν θέλει κι ο ίδιος, τότε φεύγεις διακριτικά απ την ζωή του. Δεν τον πληγώνεις αυτόν τον άνθρωπο γιατί είναι η ζωή σου. Πονάς, γίνεσαι χίλια κομμάτια αλλά καλύτερα ένας στον λάθος δρόμο, παρά δύο. Τώρα ζεις στις σκέψεις μου, σε νοιάζομαι, λυπάμαι που σε βλέπω να αυτοκαταστρέφεσαι...Ελπίζω όταν γεράσεις, τότε που θα πονάς και θα λυπάσαι για τις λάθος επιλογές σου, εύχομαι λοιπόν τότε να θυμάσαι τις όμορφες αναμνήσεις μας και να είναι αυτές που θα απαλύνουν τις πληγές σου. Αν υπάρχω θα σε θυμάμαι. Αν χαθώ μην με ξεχνάς. Ακόμα σ' αγαπώ. Να προσέχεις ....