ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

τελικά είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο να έχεις κάτι που αγγίζει την τελειότητα και σιγά σιγά να το βλέπεις να καταρρέει. ολοκλήρωναν κάθε μου κενό. 5 άτομα που με έκαναν να μην χρειαστώ καν να κοιταχτώ στον καθρέφτη για να μάθω ποιος είμαι αρκεί να τους έβλεπα να χαμογελούν. Όλα ήταν ουτοπικά μέχρι που ήρθε η καταστροφή : μια πάρα πολύ στενή μας φίλη με την οποία ήμουν ερωτευμένος έφυγε από ατύχημα στην ποσειδώνος. κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. Τότε άρχισαν όλα να φθείρονται.μας πήρε όλους γενικά από κάτω και αυτό επειδή η κοπελίτσα αυτή ήταν το γέλιο προσωποποιημένη σε άνθρωπο. δεν είναι από τα 5 άτομα γιατί αν και ήμασταν πολύ κοντά σαν σύνολο δεν την βλέπαμε και καθημερινά. από τότε λοιπόν άρχισε η βρώμα να βγαίνει στην επιφάνεια : η μια κοπέλα που ήταν και κολλητή με αυτήν έχει πάρει την κάτω βόλτα και χαρακώνεται, μια δεύτερη βρίσκεται σε μια μόνιμη λήθη και η τρίτη κυνηγάει μια κοπέλα επειδή λέει δεν έχει ξανανιώσει έτσι(ό,τι καταλάβατε, καταλάβατε). βέβαια πιστεύω ότι το κάνει γιατί έχει νιώσει και αυτή την ασχήμια της παρέας και προσπαθεί να ξεφύγει. Για τα αγόρια(2 αγόρια , 3 μαζί με εμένα και 3 κορίτσια είμαστε) δεν έχω να πω κάτι ιδιαίτερο.. είναι το σώμα μου, τα πόδια μου και τα χέρια μου ταυτόχρονα. Το μόνο που ζηλεύω είναι ότι το έχουν ξεπεράσει όλο αυτό με το ατύχημα. λογικό είναι δεν είχαν προλάβει να την γνωρίσουν και πολύ. Παρολ' αυτά οδεύουμε όλο ένα και περισσότερο προς τη σαπίλα.. Είχαμε το απόλυτο και το καταστρέψαμε με τα ίδια μας τα χέρια. μακάρι να γύριζε ο χρόνος πίσω να μην κατέβαινε ποτέ από εκείνο το λεωφορείο..