ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπερα σας, Ειμαι 19 χρονων και νοιωθω οτι σε αυτον κοσμο ειμαι απολυτως μονος.Αλλα ας παρουμε τα πραγματα απο την αρχη. Οταν ημουν μικροτερος σε ηλικια (απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου μεχρι και το 14 ετος της ηλικιας μου) ισως και να ημουν το πιο κοινωνικο παιδι της περιοχης μου, με ηξεραν και τους ηξερα ολους (χωρις υπερβολη).Αυτο ομως αλλαξε απο την δευτερα γυμνασιου και μετα..Ολοι οι ''φιλοι'' που ειχα αρχισαν σιγα σιγα να με απομονωνουν απο ολες τις παρεες.Δεν μου ελεγαν οτι θα πανε για μπαλα-μπασκετ,βολτα κτλπ.Τους εποιανα να μου λενε ψεματα για το τι θα κανουν π.χ θα μεινω σπιτι και μετα τους εβλεπα να ειναι εξω ολοι μαζι και να διασκεδαζουν.Δεν ξερω τι αλλαξε την σχεση μεταξυ μας αλλα αφου ημουν ανεπιθυμτος αποφασισα να μην τους ξαναενοχλησω και σιγα σιγα κοψαμε τα παρε-δωσε...Αυτο ειχε συνεπως σαν αποτελεσμα να περασω την εφηβεια μου κλεισμενος στο σπιτι με ενα pc, με χωρις φιλους.Οπως καταλαβαινετε αρχισα να κλεινομαι στον εαυτο μου και να επιδιωκω την απομονωση μου. Εφτασα 3η λυκειου περασα σε μια σχολη και ειχα πει στον εαυτο μου θα κανω μια νεα αρχη....Η αρχη αυτη δεν εγινε ποτε.Την πρωτη μερα στην σχολη που πλησιασα καποια για να γνωριστουμε μου κανανε μια απλη-ψυχρη χειραψια και ενα ξερο 'γεια' και εκει τελειωσαν ολα..Ειπα μην απογοητευεσαι μπορει να επεσες σε λαθος ατομα ετσι ξαναπροσπαθησα και ξαναπροσπαθησα και ξαναπροσπαθησα αλλα το αποτελεσμα ηταν το ιδιο!! Με απεριπταν χωρις καν να με γνωριζουν.Δεν ξερω τι φταιει...Η μαλλον ξερω τι φταει η τουλαχιστον ετσι διχνουν τα πραγματα..Εχω καποια κιλα παραπανω απο το φυσιολογικο δεν με βλεπεις και λες κοιτα ενα ''τερας'' αλλα με λες παχυ και μαλλον για αυτο βιωνω ολο αυτο το σκηνικο... Εχω φτασει σε σημεια να μισω την ζωη μου να θελω να πεθανω να ευχομαι να μην εχω γεννηθει ακομα και να ψανχω τροπους για να αυτοκτωνησω...Τωρα θα μου πειτε κανε κατι να χασεις αυτα τα περιτα κιλα και ισως δεις διαφορα στην αντιμετοπιση των γυρω σου... Η απαντηση μου ειναι ΟΧΙ δεν θελω να με κανει καποιος ''φιλο'' επειδη ειμαι αδυνατος, ομορφος, γυμνασμενος...Δεν ξερω αν θα ταυτιστει καποιος μαζι μου και εχει κατι παραπανω να πει...Αλλα αυτο που θελω να ''περασω'' μεσα απο αυτη την εξομολογηση ειναι το εξης:Γιατι πρεπει να γινομαστε τοσο μεγαλα αρχιδια; (συγνωμμη για την εκφραση)Γιατι πρπει να απομονωνουμε εναν ανθρωπο απο το δικαιωμα του να ζησει οπως οιλοι οι αλλοι; Γιατι;