Επειδή και γω πέρασα αυτή τη φάση όταν ήμουν φοιτητής,θα σου έλεγα το εξής :ριξτο στη γυμναστική, στο τρέξιμο.Εμενα το να κάνω αυτά τα δύο θα έλεγα ότι με κράτησαν σε καλή σωματική και ψυχολογική κατάσταση.Οταν δε είχα με ποιον να βγω και αφού είχα ξεκόψει από διάφορες παρέες, επέλεγα να πάω για τρέξιμο.Κατα τη διάρκεια αυτης της διαδικασίας , έκανα σχέδια για το μέλλον . Παράλληλα βγαινε από το σπίτι.Πηγαινε στην σχολή, στο εστιατόριο του Πανεπιστημίου κλπ.Να είσαι θετικός με όσους τύχει να μιλήσεις και καπως θα έρθουν νέοι άνθρωποι στη ζωή σου.Ετσι ήρθαν και μενα , ξεκίνησα μια νέα ερωτική σχέση , γνώρισα νέους φίλους και σημείωσα πολύ καλούς βαθμούς στη σχολή μου.Ετσι δε επεσα σε καταθλιψη.Απο κει και πέρα θα σου πρότεινα να διαβάσει κάνα βιβλίο του Τόνι Ρόμπινς και με μαθηματική βεβαιότητα θα έρθει η στιγμή που για τη τωρινή περίοδο θα λες μέσα σου "γιατί το έκανα αυτό τότε στον εαυτό Μου; Γιατί έχασα χρόνο αυτοκαταστρεφόμενος;"
2.12.2017 | 18:20
Αποπνικτική μοναξιά
Είμαι φοιτητής και υποτίθεται ότι θα έπρεπε να περνάω τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου.Ομως περνάω τα χειρότερα...Αισθάνομαι υπερβολικά μόνος κ το αίσθημα είναι αβάσταχτο.Καθε μέρα κατηγορώ τον εαυτό προσπαθώντας να καταλάβω τι έκανα λάθος εάν απομάκρυνα κάποια άτομα που βρίσκονταν στη ζωή μου.Ποτε μου δεν μπορούσα να κάνω εύκολα γνωριμίες ποτέ δεν ειχα πολλούς φίλους όμως ποτέ δεν ήμουν ολομόναχος.Σιγουρα έχω χάσει ευκαιρίες να κάνω παρέες και στη σχολή όμως δυστυχως γνώρισα τα λάθος άτομα που με πρόδωσαν και στο τέλος έφυγαν έτσι τόσο εύκολα απ τη ζωή μου.Μπορουν να περάσουν μέρες χωρίς να ανταλλάξω κουβέντα με έναν άνθρωπο.Πλεον έχω χάσει την όρεξη μου για βασικά πράγματα κ δεν προσπαθώ να κάνω νέες γνωριμίες σαν να μου φαίνεται μάταιο.Πρωτη φορά στη ζωή μου βρίσκομαι απέναντι στην κατάθλιψη και υποτίθεται ότι είμαι στην πιο ενεργή περίοδο της ζωής μου.Τι να έκανα άραγε λάθος γιατί να πληρώνω το τίμημα αυτό κάθε μέρα;;;
2
