13.6.2012 | 02:43
Απόψε...
Με καίει απόψε η σκέψη σου, μετά από πολύ καιρό αποστασιοποίησης.Νόμιζα ότι έφταναν όσα έγιναν, ή όσα δεν έγιναν, όσα είπες κι όσα δεν πρόλαβα να πώ για να χαθείς απο τη σκέψη μου.Εξάλλου δεν ήσουν σχέση ζωής ή δυνατή αγάπη. Όμως απόψε είσαι εδώ σ ένα δάκρυ μου που το αφιλότιμο κύλισε χωρίς να πάρει την άδεια μου.Θέλω να χαστουκίσω τον εαυτό μου γι αυτό το δάκρυ που δε με λυπήθηκε, για να μνημονεύσει εσένα.Εσένα που ξεχνάς με τόσο ανελέητη ευκολία.Όπου κι αν κοιμάσαι, το δάκρυ που απόψε πήρε το μέρος σου, να γίνει δροσιά και να αλαφρύνει τούτη τη ζεστή νύχτα σου.Αύριο θα είναι αργά....