20.6.2015 | 00:51
Απόψε
Τις μέρες σε θάβω κάτω από κιτρινισμένες σελίδες,σε κρύβω πίσω από κουρασμένα χαμόγελα,να γίνεσαι ανάμνηση θολή, να στροβιλίζεσαιστο μάταιο χορό, τη δίνη μίας ανώφελης καθημερινότητας.Μα τα βράδια υψώνεσαι, απαιτείς, έρχεσαι καιδιεκδικείς και η μάταιη ανάμνηση σε στήνει ξανά μπροστά μου.Και με μισείς, σε μισώ λίγο κι εγώ, για την αποτυχία.Ίμερος ύπνος, ανήσυχος. Σε ποθώ, σαν την πρώτη φοράπου σε φίλησα, την πρώτη φορά που σου μίλησα.Απόψε, κάθε απόψε, σε μισώ και σε υμνώσε ζητώ μέχρι την τελευταία ικμάδα της ύπαρξης μου.Σε μισώ.