25.2.2016 | 14:15
Αποψε
ονειρευτηκα οτι σεριανιζα με τα ποδια τους δρομους της Πατρας... Περασα απο παντου και θυμομουν, παρατηρουσα τα παντα, τα μπαλκονια, τις λεπτομερειες στους δρομους, τα γκραφιτι, τα μαγαζια. Τον καιρο, τη θεα, ενιωθα τον ηλιο πανω μου, μυριζα τη θαλασσα... Εσυ, εσυ σιγουρα φταις, που ανεφερες την Πατρα εδω χθες. Απολαυστικη και τεραστια βολτα... Σαν να ανοιξα ενα κουτι με αναμνησεις... Δεν εχω αγαπησει πολη τοσο πολυ οσο την Πατρα. Τοσο μεγαλη ωστε να μην τη βαριεσαι, τοσο μικρη ωστε να περπατιεται, κι ας ξεποδαριαζεσαι. Καθε βημα και αναμνησεις και ιστοριες...