4.3.2016 | 22:24
Αποψε
Που θα πέσετε να κοιμηθείτε, κάντε σίγουρο πως θα πειτε ενα ευχαριστω. Και μην το γράψετε εδω, σας πρόλαβα, ε! Λοιπόν, Εγώ διαλέγω τη μαμά μου. Σε εκεινη ανήκει το αποψινό. Και Το προηγούμενο και το αυριανό και ολα του κόσμου. Σε εσάς υπέροχες μανούλες εκεί έξω. Στη μαμά μου. Γιατι οταν ειμαι σπασμένη βλέπει την ολότητά μου και δεν ξερω πως το καταφέρνει. Με αγαπάει ακομα και οταν εγώ ξεχνώ να το κανω και βρίσκει λόγους να μένει ακομα κι οταν της δίνω εγώ λόγους να φεύγει...Αλλα δεν θα γράψω εδω το ευχαριστω. Γιατι απλα θα το δείτε και θα περασει και το συναίσθημα θα χαθεί και δε θα εχει αξία. Κλεινω και παω να το πω.Lifoπαιδάκια μου, ευχαριστω και σας και δεν υπάρχει άλλος τρόπος να το πω αυτή τη στιγμή και ετσι το γραφω. "Ευχαριστω" και ξέρετε εσεις γιατι.
