ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πάντα σκεφτόμουν το εξής: ας πούμε ότι ο/η σύντροφός σου σε χωρίζει και μετά από πολλά παρακάλια, κλάματα, κακό παραμένει ανένδοτος/η για μήνες ή και χρόνια και σου ξεκαθαρίζει ότι του/της έχει τελειώσει και δεν παίζει επανασύνδεση. Αφού λοιπόν αυτός/η δεν δίνει δεκάρα για εσένα, εσύ γιατί θεωρείται ανήθικο να προχωρήσεις με ένα φίλο του ή με τον αδερφό/ή του ή με οποιοδήποτε τέλος πάντων άτομο του περιβάλλοντός του σε προσεγγίσει και νιώσεις ότι υπάρχει μια καλή χημεία; Υποτίθεται ότι ο/η πρώην δε σε θέλει πια και άρα δεν θα πρεπε να ανακατεύεται στο τι θα κάνεις εσύ και με ποιον. (όχι ότι θα το έκανα ποτέ, είμαι κι εγώ της "τάξεως και ηθικής" ως προς αυτό, απλά δεν καταλαβαίνω το γιατί κολλάμε σε αυτό χάνοντας ευκαιρίες για κάποιο άτομο που δεν του καίγεται καρφί για εμάς).