30.1.2013 | 00:15
Απόσταση
Kαραμένη απόσταση... Ένας ατλαντικός με χωρίζει με το αγόρι μου. Πόσο λαχτάρα έχω να τον δω στο σκαιπ, πόσο χαρούμενη νιώθω όταν τον βλέπω να μου χαμογελά...Και μετά είμαι κομμάτια. Κλαίω, δεν αντέχω άλλο να μην μπορώ να τον αγγίζω και να τον φιλάω, μου λείπει σε κάθε βήμα.4 χρόνια είμαστε μαζί και τα 2 τα έχουμε περάσει έτσι. Και του χρόνου η ίδια αβεβαιότητα. Νιώθω παγιδευμένη μέσα σε μία αδιέξοδη κατάσταση, από την μία να τον λατρεύω και από την άλλη να μην μπορώ να είμαι κοντά του. Τα λεφτά δεν φτάνουν για να πηγαινοερχόμαστε συνέχεια, έχουμε συμβιβαστεί να τα λέμε 1 φορά στους 3 μήνες.Θέλω μια μέρα να σπάσω την οθόνη, να διακτινιστώ και να μην γυρίσω ποτέ πίσω...
