ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι η κοπελα που εγραψε την εξ/ση με το συναδελφο και τη δουλεια. Καλα,ειλικρινα διαβαζοντας τα σχολια αναρωτηθηκα: Ειτε εχω προβλημα, σοβαρο κιολας,εκφρασης ειτε εσεις την εχετε δει καπως σε ενα διαδικτυακο site και κρινετε σαν δικαστες. Απο που βγαλατε το συμπερασμα οτι αγχωνομαι επειδη δεν θα βολευτω στο δημοσιο, οτι τρεφω ελπιδες πως θα με προσλαβουν ή οτι αν μου ελεγε κατι αισιοδοξο αλλα ουσιαστικα ψευτικο , θα μου εκανε καλο? Οχι φιλοι μου,δεν θελω ουτε ψεματα ουτε βολεψιες στο δημοσιο ουτε μυαλα πανω απο τα καγκελα. Το μονο που θελω ειναι να ακουσω λογια εμψυχωσης,ειδικα απο ωριμους ανθρωπους που υποτιθεται ξερουν 2 πραγματα παραπανω, να συνεχισω την προσπαθεια μου και τον αγωνα μου με καποια ελπιδα . Για φανταστειτε πώς ειναι να αναρωτιεσαι αν ποτε θα μπορεσεις να ασχοληθεις με αυτο που σου αρεσει ή αν ολη σου τη ζωη θα την περασεις σε μια δουλεια που σου φερνει μονο αγχος και θλιψη για 150 ευρω. Και να εισαι 25χρονων. Το σημαντικοτερο και αυτο που ηθελα να τονισω αλλα δεν το καταφερα ,οπως αποδειχτηκε,δυστυχως, ειναι πως δεν υπαρχει καμια ενοτητα μεταξυ μας,δεν ειμαστε εκει ο ενας για τον αλλον, μονο να τη λεμε μεταξυ μας ξερουμε και να κρινουμε για να νιωθουμε εμεις καλυτερα. Τελοσπαντων,αντε συνεχιστε με τα φτιαρια σας και εδω, εσεις τα ξερετε ολα αλλωστε.