ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Παραμονή Χριστουγέννων στο Μοναστηράκι. Ένας άστεγος, εμφανώς καταβεβλημένος πλησιάζει σε έναν υπαίθριο πάγκο με βιβλία. Το αφεντικό του μαγαζιού, αραγμένος σε μια καρέκλα αγριοκοιτάζει τον υπάλληλό του και του λέει: ''Ρε, τι τον αφήνεις αυτόν και πλησιάζει κοντά στον πάγκο; Έχει λεφτά αυτός, δεν τον βλέπεις πώς είναι;''.Ο υπάλληλος για να ικανοποιήσει το αφεντικό του τρέχει και κάνει παρατήρηση στον φτωχούλη του Θεού λέγοντάς του ''φίλε, μην αγγίξεις τίποτα, έλα, σε έχω δει κι άλλες φορές εδώ, τι θες, φύγε σε παρακαλώ''.''Δεν κάνω τίποτα, απλά κοιτάω'' λέει ο ταλαίπωρος άνθρωπος που κρατάει στα χέρια του ένα βιβλίο από τον πάγκο και χαζεύει τις σελίδες.Δυστυχώς το παραπάνω συμβάν είναιαληθινό, ήμουν μπροστά.Προ ημερών συζητούσα με έναν αλλοδαπό που αφού μου εξιστόρησε τις περιπέτειές του, το πώς ήρθε στην Ελλάδα, τι δυσκολίες περνάει κι όλα αυτά τα δυσάρεστα, τον ακούω έκπληκτος να μου λέει στο τέλος ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε κλείσει τα σύνορα, να μην μπαίνουν τόσοι μουσουλμάνοι μέσα, είναι επικίνδυνοι κι ότι ποτέ δεν ξέρεις πότε θα τους τη βαρέσει να σκοτώσουν στο όνομα της θρησκείας τους!!!Η παραπάνω συζήτηση είναι δυστυχώς αληθινή.Δυστυχώς ο κοινωνικός και φυλετικός ρατσισμός ελλοχεύει παντού πλέον, δεν αρκούν οι καμπάνιες κι οι ευχές για να τον ξορκίσεις.Θέλουμε δρόμο ακόμα για να γίνουμε άνθρωποι. Κρίμα.