ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει να απομακρύνομαι αρκετά από την παρέα μου. Οι τέσσερις τους θα φύγουν για σπουδές στο εξωτερικό ενώ εγώ θα μείνω να σπουδάσω εδώ. Μερικές φορές σκέφτομαι πως όσο πιο αποστασιοποιημένος τόσο πιο εύπεπτη θα είναι η απώλεια. Έχω και άλλα άτομα με τα οποία περνάω ωραία και μπορώ να μιλήσω ανοιχτά αλλά νιώθω πως δεν θα είναι ποτέ το ίδιο. Μπορεί να φταίει και το γεγονός ότι έχω αποδεχτεί πλέον την αμφισεξουαλικότητα μου, αυτό που με απομακρύνει όλο και περισσότερο. Μερικές φορές αναλογίζομαι πως μπορείς να τους θεωρείς κολλητούς σου αν δεν τους έχεις εκμυστηρευτεί κάτι τόσο σημαντικό (για εμένα τουλάχιστον). Υπάρχουν όμως διάφορα τα οποία με απομακρύνουν όλο και περισσότερο από αυτούς. Ο τρόπος διασκέδασης μου φαίνεται εντελώς ρηχός, οι συζητήσεις ανούσιες και το χιούμορ παιδικό. Μπορεί να ακούγομαι πολύ "snob" αλλά έχουν αλλάξει τα δεδομένα μου, οι συνήθειες μου. Υπάρχουν φορές που σκέφτομαι πως τους κάνω παρέα μόνο και μόνο για να λέω πως έχω κάποιους κολλητούς. Παλαιότερα ήταν καλύτερα, την περίοδο που η έξοδος ήταν μία πολύωρη συζήτηση σε κάποιο πάρκο, που δεν χρειαζόμασταν τσιγάρα και ποτά για να διασκεδάσουμε. Μακάρι να μπορούσα να τους τα πω όλα αυτά...