ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω μια φίλη που κάναμε παρέα πολλά χρόνια πάνω από 10. Αλλά είναι τοξική και είμαστε τσακωμενοι τώρα 5 μήνες. Με λίγα λόγια όταν δεν ήταν καλά μου έλεγε να της κάνω παρέα και να μην βγω έξω και καθόμουν. Μια φορά που της το είχα πει εγώ ότι δεν ήμουν καλά δεν έδωσε τόσο σημάσια. Καμία φορά ένιωθα ότι ήταν το μόνο άτομο που είχα δίπλα μου αλλά πάντα μου φαινόταν ότι δεν την ενδιέφερε πραγματικά. Και θα πω κάτι που δεν θα το ρίξω πάνω της φυσικά,απλά σαν "κολλητή" μου έλεγε να αρχίσω το κάπνισμα για να ηρεμώ όταν δεν νιώθω καλά. Ναι έκανα το λάθος και εθιστικά αλλά τώρα που καπνίζω 1 χρόνο δεν θα το πρότεινα ποτέ σε κανένα άτομο ως τρόπο αντιμετώπισης. Το συμβάν που έγινε είναι ότι έλεγε πράγματα πίσω από την πλάτη μου και παραδέχτηκε ότι πριν 1 χρόνο με είχε κάνει πέρα επειδή της είχε πει μια κοπέλα (την οποία εκείνην γνώριζε ένα χρόνο) το εκτίμησα που του είπε αλλά πληγώθηκα γιατί δεν εκτίμησε εμένα,που έκανα τόσα για εκείνη. Καλός ποτέ καλό δεν βλέπει όπως λέει και η παροιμία τελικά. Και στο τέλος καθόταν με το αγόρι της και έλεγε να με παίρνουν μαζί τους για να έχουν κάλυψη από τον πατέρα τους ώστε αν γίνει κάτι να την υπερασπιστώ (ο πατέρας της με ξέρει και μου έχει εμπιστοσύνη). Και μετά να μαθαίνω τι? Να λένε ότι εκτός από αυτό είμαι χαζή κιόλας και αδύναμη(συναισθηματικά). Τους έκανα πέρα μετά γιατί δεν άντεξα. Εφότου τα βρήκε το αγόρι της και με τον πατέρα της δεν με χρειαζόντουσαν άλλο. Καμία φορά απλά σκέφτομαι τα παλιά ..αναμνήσεις καλές και τέτοια. Αλλά δεν θέλω να σπάσω. Και δεν θα σπάσω το ξέρω γιατί θα βάλω την λογική όταν έρθει η ώρα και όχι τι συναίσθημα ,απλώς όσοι έχετε εμπειρία σε αυτό,πραγματικά ξεπερνάς ένα τοξικό άτομο τελείως? 10+ χρόνια παρέα κάναμε και μένει και κάτω από το σπίτι μου.. συγνώμη για το μεγάλο κείμενο επίσης