ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πρώτες μέρες και έχω μιλήσει με γύρω στα 40 ατομα. Δεν έχω φτιάξει ακόμα παρέα και το να προσπαθώ να γνωρίσω όποιον έχω απέναντι μου ,στιγμιαία με διασκεδάζει αλλά όταν γυρνάω σπίτι είμαι πίτα παρά την εξωστρέφεια μου. Τα μαθήματα μου φαίνονται ενδιαφέροντα αλλά όλη η φάση με τις σημειώσεις και το ότι δεν ξέρω από που να διαβασω με τρομάζει λιγάκι. Νιώθω τυχερή που μένω ακόμα σπίτι και που με τους γονείς μου τα πάω τέλεια άρα δεν ενοχλούμαι. Θέλω να πω ήδη αισθάνομαι κάπως ψαρωμενη και μόνη . Υποθέτω ότι θα περάσει όταν μπω σε πρόγραμμα. Τι περίεργη μελαγχολία... Ανυπομονώ να περάσει η ώρα να μιλήσω με το αγόρι μου. Νιώθω εντελώς ο εαυτός μου όταν μιλάμε. Κρίμα που είναι μακριά! Πόση ασφάλεια με κάνει να αισθάνομαι..!