ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νομίζω πως αρχίζω να κουράζομαι. Παλιά έλεγα πότε θα κάτσω να κάνω κ γω μια σχέση. Αν είναι έτσι όμως να μου λείπει. Τα έχουμε περίπου 2 μήνες αλλά που κ που με κάνει να νοιώθω ανασφάλεια για το πόσο πιστός είναι και το πόσο είναι σ αυτό.Σε μια ερώτηση μου είχε πει ότι δεν θα πει τι νιώθει γιατί ήδη το έκανε μια φορά και πληγώθηκε αρκετά. Του είπα τουλάχιστον να το δείχνει ο άλλος με πράξεις. Δεν αντέχω να έχω κάθε τόσο μια αμφιβολία, μετά να μουρμουραω, ενώ δεν είμαι έτσι, να μου λέει ρε χαζό γιατί τα πιστεύεις αυτά, να μου το παίζει τρελιτσα, κ στο τέλος τέτοιου είδους σοβαρής κουβέντας να είμαστε κ οι 2 κάπως. Τον έχω ρωτήσει αν προσπαθεί να βρει αφορμές για να τελειώνουμε,δεν ισχύει λέει, όπως επίσης, δεν τα έχουμε λόγω της καραντίνας, ότι δεν μπορεί να βρει δηλ κάτι άλλο, αν πιστεύω κάτι τέτοιο. Το θέμα μου είναι μάλλον τον έχω ερωτευτεί, δεν έχω ξαναβρεθεί σε τέτοια κατάσταση, τον σκέφτομαι σχεδόν συνέχεια, δεν έχω μυαλό να ασχοληθώ με τα μαθήματα για πτυχιο, μου την δίνει που υπάρχουν μέρες που δεν λέμε καληνύχτα χωρίς να χει γίνει κάτι ή μπορεί να μη μιλήσουμε για 1 μέρα. Δεν ξέρω τι αισθάνεται εκείνος αλλά αν δεν αισθάνεται κάτι θα ήθελα να μου το πει ξεκάθαρα κ όχι να δείξει ότι το φταίξιμο είναι δικό μου αν τον χωρίσω εγώ. Γιατί εγώ δεν θέλω καθόλου να γίνει αυτό. Θέλω να ξεσπάσω τόσο πολύ σε κλάματα αλλά μένω κ με τους δικούς μου και συγκρατιεμαι μη τυχόν με δουν. Ήδη τα έχω βάλει μια φορά μετά από έναν τσακωμο. Είναι τόσο μικρό διάστημα η σχέση μας, η γνωριμία μας ξεκίνησε περίπου 5-6 μήνες πριν και νιώθω να έχουν γίνει τόσα πολλά. Θέλω να προσπαθήσω να αρχίσω να ξεκολλάω, το βλέπω ότι δεν μου κάνει καλό αυτό το κόλλημα. Καταντάει εμμονή. Είναι κ η καραντίνα κ γίνεται χειρότερο, καθώς δεν μπορούμε να βρεθούμε, είμαστε κ οι 2 σε κόκκινες περιοχές, διαφορετικοί νομοί. Αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα, αν εργαζόμουν, αν είχα την παρέα μου εδώ, θα απασχολιομουν με κάτι. Έχω βέβαια τα μαθήματα αλλά εκεί είμαι μόνη μου και το μυαλό μου πάει σε εκείνον, ενώ όταν συναναστραφω με άλλα άτομα, βοηθήσω πχ την μάνα μου σε κάτι ή μιλήσω με κάποιον έξω, θα ξεχαστω για λίγο. Ειλικρινά δεν ξέρω, τον θέλω τόσο πολύ. Έχω παρατηρήσει πάντως, ότι αν πχ μιλήσουμε μια φορά μες την μέρα έστω για μια ώρα αλλά είναι όλα καλά μεταξύ μας, είμαστε λίγο στα μέλια ας πούμε, δεν θα με πειράξει τόσο να μη μιλήσουμε μετά, που σπάνια να μη γίνει αυτό.Σε αντίθεση με το αν μιλήσουμε για μια ώρα αλλά δεν υπάρχουν τόσο γλυκόλογα ή είμαστε κάπως όπως τις τελευταίες μέρες, με ενοχλεί πάρα πολύ που δεν μιλάμε και στα μηνύματα.