ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 25 και μέχρι πριν λίγους μήνες ήμουν παρθένα. Από τα 14 μου ένιωθα μειονεκτικα επειδή δεν είχα φιληθει, δεν είχα κάνει σχέση, ούτε σεξ όπως οι τότε φίλες μου. Ειλικρινά είχα κόμπλεξ επειδή τους φαινόταν περίεργο που δεν είχα κάνει κάτι, σχεδόν είχαν βλέμμα οικτου. Κι έτσι περνούσαν τα χρόνια, τελείωσε το σχολείο, ήρθε η σχολή, τελείωσε κι εκείνη... Έπρεπε να φτάσω 22-23 για να καταλάβω ότι απλά δεν μπορώ να κάνω σεξ εκτός σχέσης (εκείνη δεν ερχόταν ποτέ καθώς οι τύποι που ερωτευομουν τλκ ήθελαν ξεπετες ως επί το πλείστον) επειδή είμαι συναισθηματικη, ακόμα κι αν ορμονικα κοντεύω να τρελαθώ από την επιθυμία. Ένιωθα μεγάλη, αλλά ευτυχώς υπάρχει το ίντερνετ όπου έψαξα το θέμα και είδα ότι υπάρχουν πολλοί που δεν έχουν κάνει ούτε σχέση ούτε σεξ σε αυτή την ηλικία και φυσικά γνώριζα και κόσμο με διαφορετικές μεταξύ τους νοοτροπίες πάνω στο θέμα. Τελικά προχώρησα μέσα στη πρώτη μου σχέση με ένα παιδί που με αγαπάει αλλά ξέρω ότι το story δεν τσουλαει λόγω διαφορετικών σχεδίων για το άμεσο μέλλον. Φτάνω, λοιπόν, στο τωρινό θέμα. Θα ακουστεί γελοίο, αλλά κάποιες φορές νιώθω άσχημα που όταν χωρίσω δεν θα είμαι παρθένα. Από τη μια νιώθω οκ που το έκανα και πιστεύω ότι έπρεπε να γίνει επιτέλους , από την άλλη φοβάμαι ότι αν βρω κάποιο σοβαρό παιδί θα τον πειράξει. Αυτό συμβαίνει επειδή βλέπω ότι οι κοπέλες και μόνο, κρίνονται για κάθε σεξουαλικη τους επιλογή. Αν είναι παρθένα είναι φρικιο και έχει κουσούρια, αν όχι,είναι πουτανακι και κανείς δεν τη θέλει για μάνα των παιδιών του. Αυτό που με εκνευρίζει είναι ότι οι άντρες έχουν το "δικαίωμα "να πάνε με όσες θέλουν χωρίς να νιώθουν τυψεις και να κοκορευονται για τον αριθμό, ενώ οι γυναίκες αν κάνουν το ίδιο είναι καταπτυστες. Πλέον, εχω φίλες που ακόμα είναι παρθενες και φίλες που έχουν πάει με περισσότερα από δέκα άτομα. Δεν νιώθω ούτε κατώτερη ούτε ανώτερη από καμία. Βλέπω ότι ουσιαστικά είναι φοβερές κοπέλες, ανεξαρτήτως σεξουαλικης ζωής. Η κοινωνία μου τη σπάει, τα ταμπού της, η νοοτροπία των καλουπιων και ότι για τις επιλογές που αφορούν μόνο εμάς πρέπει να απολογουμαστε και να κρινομαστε σκληρά. Το ερέθισμα για την εξομολόγηση μου το έδωσε μια άλλη εξομολόγηση του 2013 από μια κοπέλα που είχε υποστεί κατακραυγη επειδή είχε πάει με 19 άντρες στα 25 της. Πιστεύω ότι η προσωπική ζωή, εφόσον δεν απαταμε κανέναν ή δεν είμαστε τα τρίτα προσωπα, είναι μόνο δικό μας θέμα. Έλα όμως που από τη μια είναι οι γιαγιάδες, θειες κλπ που σου λένε ότι απαγορεύεται το σεξ πριν τον γάμο και από την άλλη η κοινωνία που το προβάλλει ασύστολα! Και όσο για το σεξ γυναίκες vs άντρες, βαρέθηκα τα στερεότυπα. Δεν είναι μόνο οι άντρες που έχουν ορμες και οι γυναίκες που είναι συναισθηματικες. Υπάρχει και το αντίθετο. Έχω μπερδευτεί. Συγνώμη για το μεγάλο κείμενο.... Εσείς πως το βλέπετε το θέμα;; Αν θέλετε πείτε τη γνώμη σας, αν όχι, δεν σας αδικω, κι εγώ θα βαριομουν να ασχοληθώ μάλλον χαχχα χαχ. Καλημέρα σε όλους!