18.9.2015 | 07:40
Ασχημομούρη...
Μου λείπεις. Αύριο θα επιστρέψω, θα επιστρέψω χωρίς να σε έχω δει. Είδα τόσα μουσεία, που δεν πατούσα ποτέ σου Μουσεία, έβγαζα πρόγραμμα για τη μέρα μου, που σιχαίνομαι τον προγραμματισμό. Είχα τριβή με τον κόσμο, εγώ που στέκομαι αποξενωμένη ανάμεσά τους. Αλλά όταν είδα την φωτογραφία σου χτες λύγισα. Καλά κάνεις και είσαι καλά αλλά γίνεται να βγεις απ' το μυαλό μου όπως ακριβώς εσύ δεν με είχες ποτέ από το δικό μου;Με πονάει όλο αυτό. Δεν θα σε δω...θα πρέπει να σε μισήσω, να σε σιχαθώ, να σε δω σαν πλέμπα, να αποκτήσω μια αδιαφορία για το άτομό σου έστω... και δεν μου βγαίνει. Δεν μου βγαίνει. Μόνο μια θλίψη μου βγαίνει και αγάπη, αλλά αυτή που πονάει, γιατί η λογική λέει άλλα...Δεν θα σε δω, θα πρέπει να μάθω να ζω μ' αυτό υποθέτω, όχι πως σε νοιάζει. Απλά θα έσκαγα αν δεν το έλεγα.