16.10.2016 | 02:15
Ατελειωτο βραδυ
Παλι βρισκω τον εαυτο μου να πνιγεται σε μια γουλια ουισκι, φυλακισμενος σε ενα αψυχο δωματιο το μονο που κανω ειναι να σκεφτομαι. Κοιταω τα σχηματα του καπνου απο το τσιγαρο και ταξιδευω σε δικους μου κοσμους φανταστικους. Ομως γιατι τοση μοναξια; γιατι τοσο κενο; γιατι ειμαι ετσι; και να τα παλι τα δακρυα. Που ειναι η δυναμη σου; να εδω επεσε στο πατωμα και δεν μπορει να σηκωθει, πολυ βαρια ολα φαινονται πια... Που ειναι το νοημα της ζωης μου; Πουθενα. Καλυτερα να μην υπηρχα, ή εστω να μην ενιωθα...τιποτα απολυτως
