ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ηρθε η ωρα να μιλησω και για τον δικο μου ερωτα,να εξομολογηθω..Ισως ειμαι μικρη ακομα να σας πω για κατι μεγαλο..κατι που κρατησε πολυ.Αλλα σιγουρα στα 19 μου μπορω να σας βεβαιωσω οτι αυτον τον ανθρωπο οσο μακρια και αν ειναι ο,τι και να εχει γινει τον νοιαζομαι πολυ και ακομα νιωθω πραγματα γι αυτον.Αν θα εβαα καποιον τιτλο..Ισως να ηταν.."Αθηνα Θεσσαλονικη" Γιατι αυτο παντα ηταν το κυριο προβλημα.Πιτσιρίκα λοιπον εγω στη δευτερα γυμνασιου, οι γονεις μου για πρωτη φορα με αφησαν να παω σε συναυλια..Ε ρε χαρες εγω!Καλα ο πατερας μου ξερετε (κλασσικοι πατεραδες) Δε θα πιεις τιποτα,προσπαθησε να διασκεδασεις,μη τυχον και σου δωσουν και καπνισεις.Οταν θα σε παιρνω τηλεφωνο θα μου το σηκωνεις παντα.Η μανα μου πιο χαλαρη.Πηγαινω λοιπον..Παω με τον ξαδερφο μου ο οποιος ειχε εναν φιλο του οποιου φιλος του ηταν ο Σταυρος (ειχαν ερθει οι γονεις του για κατι δουλειες και τον αφησαν να ερθει) Αυτο ηταν.Ολες τις μερες που περασαν μεχρι να φυγει μαζι (διναμε και κανενα φιλακι ξερετε..απο κεινα του γυμνασιου που χτυπάει η καρδια σου δυνατα και νομιζεις οτι θα σπασει) Μετα συνεχως στα τηλεφωνα..Τηλεφωνα,τηλεφωνα..(μπαιναμε και στο μσν αμα το θυμαστε) Λεγαμε πως ειμαστε μαζι,οτι εχουμε σχεση Το καλοκαιρι με πηγε η μανα μου εκει να τον δω,μετα τα Χριστουγεννα ηρθε εκεινος,μετα εγω,εκεινος...και πηγαινε ετσι.Δε χωρισαμε ποτε.Ηταν ο πρωτος μου..τα ειχαμε μεχρι και περσυ.Εγω περασα σε ΤΕΙ,αυτος εφυγε Γερμανια με τη μανα του και τα αδερφια του του λόγω οικονομικων προβληματων.Τη τελευταια χρονια μαλιστα μεναμε και μαζι διοτι οι γονεις του χωρισαν και η μανα του μετακομισε εδω..και εγω κοιμομουν καθε βραδυ σε εκεινον και ηρθε και στο σχολειο μου.Οταν εφυγε αποφασισα οτι θα χαθω. Εκλεισα ολους τους λογαριασμους στο ιντερνετ που ειχα,επαψα να εχω επαφες με τον ξαδερφο μου και ειμαι πλεον σε αλλη πολη καθως εκει σπουδαζω.Δε ξερω αν εκανα καλα η οχι.Μαλλον εκανα καλα γιατι με τετοια αποσταση θα πληγωνόταν και θα πληγωνόμουν αρκετα.Σιγουρα με εχει ψαξει,σιγουρα δεν επρεπε να χαθω ξαφνικα χωρις να πω κατι.Ελπιζω μονο να ειναι καλα.Και να ξερει πως τον αγαπαω αλλα πλεον δε γινεται...Δε γινεται να μιλαμε ενω ξερω οτι ενδεχομένως να μη γυρισει.Και ο,τι και να γινει με οποιον και να ειμαι..Σιγουρα θα τον θυμάμαι.Απλα πλεον δεν τον αναφέρω πουθενα.Κανενας δεν ξερει απ τη νεα μου παρεα γι αυτον,εχω πει στους δικους μου να μη μου λενε τιποτα..Και ας περναω με το λεωφορείο απ το παλιο τους σπιτι και ας με πιανει ενα σφίξιμο.Ελπιζω μονο να ειναι καλα..Αυτο.