ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δυστυχώς αυτές τις μέρες ψυχολογικά έχω πέσει.Είμαι 23 ετών, από ένα μικρό χωριό επαρχιακής πόλης και πέρασα αρκετά δύσκολα με τον εαυτό μου από άποψη ψυχολογίας και αυτοπεποίθησης. Στο σπίτι μεγάλωνα πάντα με ζωακια, μιας και τα παιδικά μου χρόνια τα έζησα στο χωριό αποκλειστικά. Η μαμά μου τέρμα φιλόζωος, τάιζε πάντα οποιο αδεσποτο μπορούσε. Τις δύσκολες στιγμές που βίωσα με τον εαυτό μου όπως προανεφερα, άρχισα και εγώ να αγαπάω περισσότερο τα ζώα και να έρχομαι πιο κοντά τους. Αυτές τις μέρες λοιπόν, μια σκυλίτσα η οποία " ανήκει "σε εναν αχαρακτηριστο χωριανο μας ο οποίος αφήνει τα ζώα του να λιμοκτονουν, γέννησε 9 μωράκια. Δυστυχώς, πολλοί από τους χωριανους μου σκέφτηκαν κάτι πολύ σκληρό και φυσικά δεν δυσκολεύονται κάποιοι από αυτούς να το πράξουν κιόλας. Να βάλουν τα 9 μωρά σε ένα τσουβάλι και να δώσουν ένα τέλος. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που σκέφτονται κάτι τέτοιο. Δεν μπορώ ειλικρινά.Δυστυχως τους γνωρίζω όλους και τρεφω συμπάθεια και αγάπη για αρκετούς από αυτούς καθώς γνωριζόμαστε τόσα χρόνια και είμαστε εμείς και εμείς στο μικρό μας χωριό. Ρε παιδιά δεν μπορώ να το διανοηθώ. Με χαρακτήρισαν υπεροβολικη όσον αφορά το κομμάτι της φιλοζωιας. Υπερβολική; Γιατί;; επειδη δεν συμφωνώ και δεν θεωρώ λογική την εξόντωση τους; Ελεος! 2019 και η κοινωνία μας κατά διαόλου. Στεναχωριέμαι πολύ που ακόμη άνθρωποι σήμερα και τοσο εύκολα δεν έχουν συναίσθημα για οτιδήποτε ζωντανό, πόσο μάλλον για ένα γλυκό μωρό κουτάβι. Τους "απεχθάνομαι" αυτές τις μέρες. Εγώ θεωρούμαι η υπερβολική και παράλογη που ασχολούμαι για να δοθούν τα μωράκια ενώ εκείνοι που τόσο αναισθητα μπορούν να τους κάνουν κακό, είναι οι λογικοί και νορμάλ. Αλίμονο μας!