9.3.2012 | 02:00
Aτιμη αφραγκία!!
Το μονο που θελω ειναι να πλανταξω στο κλαμα, να δω φωτογραφιες του, να ακουσω μουσικη και να ξεσπασω. Να ξεσπασω μπας και χωνεψω-ξεπερασω τον χωρισμο μας. Αλλα οχι, δεν μπορω ουτε αυτο να κανω γιατι μετα απο 6 χρονια που εμενα μονη μου, αναγκαστηκα λογω οικονομικων.. σε επιστροφη στις ριζες(δηλαδη το πατρικο μου σπιτι). Και ετσι τωρα προσπαθω να συγκρατησω τα δακρυα μου γιατι ειμαι στο ιδιο δωματιο με τον αδερφο μου, τη μανα μου να κοιμαται στο διπλα δωματιο και γατια/σκυλια να σου ρχονται για χαδια και φαι ολη την ωρα. Δεν αντεχω αλλο........
