ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ήταν παντρεμένος και έχει και ένα παιδί μικρής ηλικίας.Μου λέει κατά καιρούς κάποια πράγματα για εκείνη με δική του πρωτοβουλία,εγώ απλά αλλάζω κουβέντα.Το ξέρω ότι πέρασαν πολλά και είναι λογικό να αισθάνεται κάτι για εκείνη,δεν είναι ούτε δυο χρόνια που χώρισαν.Λίγο πριν γνωριστούμε του έλειπε και έκανε προσπάθειες να τα ξαναβρούν αλλά εκείνη δεν ήθελε.Δυο μήνες μετά γνώρισε εμένα.Δεν αμφιβάλλω για τα αισθήματα του για μένα εξάλλου μου το δείχνει.Δεν γκρινιάζω απλά κατανοώ.Καταλαβαίνω ότι κάποιες φορές τη σκέφτεται και δεν έχουν και τις καλύτερες σχέσεις μεταξύ τους,κυριως απ τη μεριά της.Πάντως διαζύγιο δεν της έχει δώσει,αυτή θέλει,αυτός δεν ξέρω τι θέλει.Μια φορά μου είπε ότι καθόταν εκεί που γνωρίστηκαν τυχαία,μια άλλη μου έδειξε και το σπίτι που έμενε..Ανταποκρίνομαι με χαμόγελο.Δεν ζηλεύω.Απλώς τα λόγια είναι λόγια.Ίσως αν αυτή μια μέρα του πει να ξαναπροσπαθήσουν εκείνος να δεχτεί.Κυρίως τους ενώνει ένα παιδί,και αν και του ξεκαθάρισα ότι δεν θέλω να με κοροιδεύει και κυρίως ότι δεν θέλω να είμαι εμπόδιο ή ακόμη χειρότερα να με χρησιμοποιεί για να την ξεπεράσει.Κι όλο αυτό με στενοχωρεί.δεν ξέρω αν απλά ταλαιπωρούμε μόνη μου.Κατανοώ ότι είναι δύσκολο να το ξεπεράσει.Μου έχει πει ότι νιώθει διαφορετικά μαζί μου,ακόμα κι από τη γυναίκα του,την οποια ποτέ δεν έχει αποκαλέσει πρώην..Και πάλι,λόγια είναι.Λόγια που όταν τα λέει με κάνουν να σκέφτομαι αν τα εννοεί ή όταν είμαστε μαζί και είναι σκεπτικός αν τη σκέφτεται...όταν είναι σκεπτικός ξαφνικά αλλάζει διάθεση και με αγκαλιάζει κλπ..κλπ...Και απλά περιμένω να περάσει ο καιρός...να του δώσω χρόνο..και κυρίως να δώσω χρόνο σε εμένα..