1.8.2013 | 20:25
Άτιτλο
Φαγκοτο ηχει στα αυτια μου που μοιαζει να θρηνει.. Για ενα χτες κιτρινο,σαπιο,σκουριασμενο.. Δεν ημουν ετσι θα πω στον χρονο που θα με ρωτησει Ηξερα να υπαρχω στο τώρα,να ελπίζω στο μετα.. Ηξερα να αγαπω.. Με απογυμνωσαν οι φρουρες της πιεσης που υπηρετησα ενα χειμωνα.. Πανι ασπρο εγινα και παραδοθηκα χωρις δισταγμο.. Στα μη και στα πρεπει σταθηκα προσοχη. Δεν αμφισβητησα..δεν ειπα γιατι? Νοημα θαρρεις και βγηκε ομως? Η θυσια κι η καθε θυσια αν αξιζε ποιος ξερει?ποιος μπορει να απαντησει? Εξουσιαστες και χωροφυλακους βαλαμε στα μυαλα μας να μας υποδεικνυουν τον σωστο τον δρομο Και τι μ αυτο?Λεγεστε καλυτεροι ανθρωποι τωρα όλοι σεις? Αναρωτηθειτε..