ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μολις χθες το απογευμα γυρισαμε με την κολλητη μου απ την πανεμορφη Σαντορινη με ενα αισθημα θλιψης,νοσταλγιας και απεραντης απογοητευσης οταν προσεγγιζαμε το λιμανι του Πειραια.Ηταν το τελος ενος συντομου αλλα ομορφου 3ημερου που μας σημαδεψε για ακομα μια φορα οσο δεν παει.Ξερεις,παντα το αναρωτιομουν αν ολοι οι ανθρωποι οταν γυριζουν απο ενα ομορφο νησι στην καταθλιπτικη Αθηνα που βραζει νιωθουν το ιδιο ασχημα σαν εμενα και δυσκολευονται να προσαρμοστουν σαν εμενα.Αυτες οι διακοπες νιωθω οτι σε πετανε αποτομα απ'τα ψηλα στα χαμηλα.Νιωθεις τη μια στιμη υπεροχα και σε μερικες ωρες ολο αυτο ειναι απλα μια ομορφη αναμνηση.Περασαμε τοσο ομορφα,το ηλιοβασιλεμα ηταν υπεροχο,η εξυπηρετηση οπου πηγαμε,οι πρωτοκλασατοι τουριστες που αντικρισαμε που εκτος απο ομορφη εξωτερικη εμφανιση αντρων-γυναικων ειχαν και ενα επιπεδο,τροπους τα παντα.Ηταν αντικειμενικα ολα αψογα.Μεσα σ'ολα αυτα λοιπον η φετινη καλοκαιρινη μου περιπετεια,η μαλλον εμπειρια γιατι δε θελω να μειωσω στιγμη τη σημασια της για μενα και τα ομορφα συναισθηματα που αποκομισα ,ηταν οτι γνωρισα εναν ιρλανδο πανεμορφο γαλανοματη τουριστα που πραγματικα,το λιγοτερο που εχω να πω γι αυτον ειναι οτι ηταν ενα απ τα πιο απιστευτα ομορφα και ευγενικα ατομα που εχω γνωρισει στα 21 μου χρονια.Με προσεγγισε με τοση ευγενεια που με αγγιξε απ την πρωτη στιγμη κυριολεκτικα.Με ρωτουσε για τη ζωη μου,για το piercing στη μυτη μου τι σπουδαζω και γενικα διαφορα πραγματα για μενα.Επισης,αργησε παρα πολυ ακομα και να με φιλησει.Πηγαινε με αργους ρυθμους και μ αρεσε τοσο πολυ.Μιλαγαμε και κοκκινιζαμε κι οι 2 μας απ την αμηχανια,αλλα τον κοιταγα στα ματια.Ειχε κατι τοσο γνησιο,τοσο αληθινο που θαυμαζα.Βγαλαμε φωτογραφιες μαζι και ο κολλητος του ελεγε οτι ημασταν ομορφοι μαζι.Περασαμε 3 ωρες μιλωντας μεχρι που ξημερωσε και πηγαμε να δουμε την ανατολη.Ειχε ηδη ξημερωσει τοσο γρηγορα,ενιωθα να χουν περασει 2 λεπτα.Φιληθηκαμε τοτε.Ενιωσα τοσο ομορφα.Ηταν απ τις λιγες φορες που μου αρεσε τοσο πολυ καποιος που δε διστασα στιγμη να το προχωρησω μαζι του.Δεν το σκεφτηκα 2η φορα,ουτε το μετανιωσα.Και μου φερθηκε τοσο υπεροχα οταν καναμε ερωτα ,με τοσο σεβασμο τοση τρυφεροτητα,αξιοποιησε καθε σημειο του κορμιου μου,με χαιδευε τοσο γλυκα με εκανε καθε στιγμη να νιωθω μοναδικη,οχι φτηνη.Δεν εχω βιωσει κατι τετοιο παλι και ειλικρινα νιωθω τυχερη που εκανα ερωτα με τον ιρλανδο μου.Με αντιμετωπισε με συναισθημα και με απιστευτα καλους τροπους και τρυφεροτητα,μου φιλαγε το μετωπο,το προσωπο με κραταγε αγκαλια ,το λατρεψα αυτο το ομορφο σκηνικο που συνεβη μεταξυ μας.Ανεκαθεν πιστευα οτι ο ερωτας καραδοκει παντου και οποιαδηποτε σιγμη μπορει να σε πιασει απροετοιμαστο.Οταν μου προτεινε να πηγαιναμε μαζι σ ενα live οταν μου το πε του λεω αυριο δε θα το θυμασαι καν,εστω κι αν η λογικη πλευρα του εαυτου μου μου λεει οτι μπορει να το εκανε αυτο με αλλες τοσες στη διαρκεια των διακοπων του τα υππεροχα συναισθηματα που μου προκαλεσε ο Stephen δεν τα αλλαζω με τιποτα!!!Μ εκανε να νιωθω διαρκως μοναδικη,τον λατρεψα τον ατιμο!Ανυπομονω να μιλησουμε στο fb τωρα που θα γυρισει,θελω να μου στειλει τισ φωτογραφιες που εβγαλε οταν φιλιομαστε και τη μια την εβαλε προφιλ στο κινητο του.Ακομα κι οταν χωριστηκαμε να την εβγαλε δε με νοιαζει.Τα ομορφα συναισθηματα που αποκομισα δεν αλλαζουν με τιποτα!!!!!!!Σε ευχαριστω πολυ για ολα ομορφε ιρλανδε,που ελπιζω να καταφερω να σε ξαναδω ,το θελω ειλικρινα πολυ!!! :) Και οσο για σενα ,γλυκια μου κολλητη ειμαι υπερτυχερη που σε εχω,και περναμε πανεμορφα μαζι εδω και 3 χρονια!!!Χαιρομαι που εισαι κατι παραπανω κι απο αδερφη στη ζωη μου!Με κανεις να νιωθω λες και κερδισα το τζακποτ της φιλιας το οτι εισαι παρων στη ζωη μου,και πιστεψε με,νιωθω πολυ πλουσια σε συναισθηματα!!!!!!!!!Αντε μετα απ ολα αυτα λοιπον να προσαρμοστεις στην Αθηνα απ τη μια στιγμη στην αλλη και μαλιστα βιαια..Απλα δε γινεται..:/ Και παρολο που την αγαπω την Αθηνα και μαλιστα πολυ,καθε γωνια της,και ειμαι δεμενη οσο δεν παει καθε γυρισμος ειναι δυσκολος ,νιωθω απογοητευμενη,μου ειναι πολυ δυσκολο ..Αν τουλαχιστον εξελιχθει καθολου το θεμα με τον ιρλανδο οταν γυρισει και μιλησουμε (αν και δε δινω πολλες πιθανοτητες να επιβιωσει ενα τετοιο στορυ βασει λογικης,αλλα βασει συναισθηματος λεω οτι τιποτε δεν ειναι αδυνατο)θα ναι μια νοτα ομορφιας στην καθημερινοτητα μου σε μια πολη που βραζει.Ιδωμεν λοιπον..